ဘုရားပြဲမတိုင္ခင္ကတည္းက အိမ္မွာေစာင္ေတြကို ကန္႕လန္႕ကာၾကီးေတြလုပ္ၿပီး ဇာတ္တိုက္ၾကေလ့ရွိတယ္။ က်မတို႕ငယ္ငယ္ ကေလးဘဝက တအိမ္ၿပီးတအိမ္ ဇာတ္တိုက္တာကို လိုက္ၾကည့္ေလ့ရိွတယ္။ ယိမ္းတိုက္တဲ့အိမ္မွာေတာ့ လသာမီးအိုးၾကီး ထြန္းထားၿပီး တိုက္ေလ့ရွိၾကတယ္။ စတိတ္ရႈိးဆိုမဲ့သူေတြကေတာ့ အိမ္မွာပဲ ကက္ဆက္တစ္လံုးနဲ႕ အဆိုက်င့္ေနၾကတာေပါ့။ ဘုရားပြဲအဝင္ေန႕မွာေတာ့ ငွားထားတဲ့ မင္းသမီးေတြ တီးဝိုင္းေတြ ေရာက္လာၿပီဆိုေတာ့ တီးဝိုင္းနဲ႕တစ္ခါ က်င့္ၾကၿပန္တယ္။ ဆိုၾက၊ ကၾက၊ ဇာတ္လမ္းေတြတင္ဆက္ၾကနဲ႕ ေတာရြာဓေလ့ ေပ်ာ္ရႊင္ပြဲေလးတစ္ခုေပါ့၊
ဘုရားပြဲေန႕မွာေတာ့ ရြာနီးခ်ဳပ္စပ္က သံဃာေတြပါ ပင့္ဖိတ္ထားၿပီး ဆြမ္းလံုးလုပ္ၾကပါတယ္။ ဆြမ္းလံုးဆိုတာကေတာ့ အုန္းငွက္ေပ်ာပဲြမွာ ေဆးရြက္ၾကီးကို ဝါးၿခမ္းၿပားႏွစ္ခုၾကားမွာညွပ္၊ အုန္းသီးေပၚမွာထိုးစိုက္ၿပီး ကိုယ္တတ္ႏိုင္သေလာက္ ေငြပေဒသာပင္စိုက္ထူၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဆြမ္း၊ ဟင္းမိ်ဳးစံု၊ မုန္႕မိ်ဳးစံု၊ ကိုယ့္ယာခင္းထြက္ အသီးအႏွံေတြ၊ ဆပ္ၿပာ၊ သြားတိုက္ေဆး စသည္ၿဖင့္ တတ္ႏိုင္သေလာက္ လွဴၾကတယ္။ ဆြမ္းလံုးသီးသန္႕မထြက္ႏိုင္သူေတြကေတာ့ သူမ်ားရဲ႕ဆြမ္းလံုးမွာ တတ္ႏိုင္္သေလာက္ ထည့္ဝင္လွဳဒါန္းၾကတယ္။ ဘုရားပြဲလာဧည့္ပရိတ္သတ္ေတြကို လက္ဖက္၊ ေဆးလိပ္၊ ခ်ိဳခ်ဥ္ စသည္ၿဖင့္ အကမ္းကမ္းၾကသူေတြလည္းအမ်ားၾကီးပဲ။ ဆြမ္းလံုးပိုင္ရွင္ေတြက နာမည္စာရင္းေပးထားရၿပီး မဲက်တဲ့ ဘုန္းၾကီးကိုပင့္ဖိတ္ၿပီး သီလယူဆြမ္းကပ္လွဴရတယ္။
ဘုရားပြဲၿပီးသြားၿပန္ေတာ့ သီတင္းကၽြတ္လၿပည့္ ဆီမီးထြန္းညိွပူေဇာ္ဖို႕ ၿပင္ဆင္ၾကၿပန္ေရာ။ မီးပံုးေရာင္စံုေလးေတြဝယ္၊ ဖေယာင္းတိုင္ေလးေတြေရစိမ္ထား၊ ဆီမီးခြက္ေလးေတြဝယ္၊ ဂြမ္းေလးေတြ ဆီစိမ္ဖို႕ၿပင္ဆင္ထားနဲ႕။ ၿပီးေတာ့ အုန္းငွက္ေပ်ာ၊ စားဖြယ္စံုလင္စြာနဲ႕ အသက္ၾကီးသူ ေဆြမ်ိဳးေတြကို လိုက္ကန္ေတာ့ၾကတယ္။ လၿပည့္ေန႕မွာေတာ့ ၿမတ္စြာဘုရားကို ပူေဇာ္ဖို႕ ဆီမီးေရာင္စံုနဲ႕ ရြာထဲကို စီတန္းလွည့္လည္ၿပီး ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကို သြားၾကတယ္။ ၿပီးရင္ေတာ့ ကိုယ့္အိမ္ကေနကို ဆီမီးထြန္းညိွပူေဇာ္ၾကၿပန္တယ္။ ဦးစြာဘုရားစဥ္မွာ ၿပီးေတာ့ ေၿမေစာင့္နတ္၊ ေက်ာက္ပ်ဥ္ေစာင့္နတ္၊ မီးဖိုေစာင့္နတ္၊ အိမ္ခန္းထဲမွာ၊ ေရခ်ိဳးတဲ့ေနရာ၊ သစ္ပင္ေတြရဲ႕ေၿခရင္းမွာ၊ တံခါးမွာ၊ မီးပံုးေလးေတြလည္းစီရရီ ခိ်တ္ဆဲြထားေသးတယ္။ ေကာင္းကင္ကလမင္းၾကီးနဲ႕အၿပိဳင္ ဆီမီးေရာင္စံုနဲ႕ အရမ္းကိုလွပ ၾကည္ႏူးခ်မ္းေၿမ႕ရတဲ့ ညခ်မ္းေလးပါပဲ။
No comments:
Post a Comment