Tuesday, 31 August 2010

ေမာ္ေတာ္စီး၍သြားရာဝယ္

က်မတို႕ရြာေလးနဲ႕ ရြာနီးခ်ဳပ္စပ္က ၿမိဳ႕ကိုေစ်းဝယ္သြားမယ္၊ ပဲႏွမ္းေရာင္းမယ္ လူမႈေရး က်န္းမာေရးအတြက္ သြားဖို႕ရာအတြက္ အဓိကအားကိုးအားထားရာကေတာ့ ေရေၾကာင္းလမ္းပါပဲ။ ဧရာဝတီၿမစ္တစ္ဖက္ကမ္းကၿမိဳ႕ကို သြားမယ္ဆို စက္ေလွရိွၿပီး ကမ္းတစ္ဖက္တည္းမွာရိွတဲ့ၿမိဳ႕ကို သြားမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေမာ္ေတာ္နဲ႕သြားေလ့ရိွပါတယ္။ ကတၲရာခင္းမဟုတ္တဲ့ လမ္းၾကမ္းၾကမ္းမွာ ထြန္စက္နဲ႔တဲြခိ်တ္ေမာင္းတဲ့ ေထာ္လာရိွေပမဲ့ လမ္းမေကာင္းတာအၿပင္ မိုးတြင္းဆိုဗြက္ထေနၿပီး ဗြက္ထဲမွာကားနစ္ေနလို႕ လွည့္ၿပန္ခဲ့ရတာေတြ၊ ေၿခလွ်င္ေလွ်ာက္သြားရတာေတြရိွတာေၾကာင့္ အခ်ိန္မွန္ အဆင္ေၿပတဲ့ ေရလမ္းကိုပဲအားကိုးၾကပါတယ္။



မနက္ေစာေစာ ေဝလီေဝလင္း အိပ္ရာကထ နံနက္စာစားေသာက္ၿပီး ၿမိဳ႕မွာေန႕လည္စာစားဖို႕ပါ ထမင္းထုပ္ၿပီး ေစ်းဝယ္မဲ့သူက ေစ်းၿခင္းဆဲြ ဝယ္မဲ့ပစၥည္းမွတ္ထားတဲ့ စာရင္းစာရြက္ေလးယူ၊ အိမ္နီးနားခ်င္းေတြကမွာတာပါမွတ္ၿပီး ေမာ္ေတာ္ဆိပ္ကိုဆင္းပါတယ္။ ပဲႏွမ္းေရာင္းမဲ့သူကေတာ့ အိမ္ကေေန ပဲအိတ္၊ႏွမ္းအိတ္ေတြကို လွည္းနဲ႕ၿမစ္ဆိပ္အထိလိုက္ပို႕ၾကပါတယ္။ နံနက္ခင္းေအးၿမၿမ ေလေလးတၿဖဴးၿဖဴးနဲ႕ ၿမစ္ဆိပ္ကိုဆင္း ေမာ္ေတာ္ေရာက္မလာေသးရင္ ကေလးေတြက ေရစပ္မွာဆင္းေဆာ့။ ၿမစ္ကမ္းေဘးကေၾကာ္တဲမွာ အေၾကာ္ပူပူေလးေတြဝယ္စား။ ေမာ္ေတာ္ဆိုက္လာၿပီဆိုရင္တက္ၾက။ ပဲအိတ္ ႏွမ္းအိတ္ေတြတင္ၿပီးရင္ ေမာ္ေတာ္ထြက္။

ၿမစ္ကမ္းတေလွ်ာက္မွာရိွတဲ့ ရြာစဥ္တေလွ်ာက္ ေမာ္ေတာ္ကမ္းကပ္ၿပီး ခရီးသည္တင္ပါတယ္။ ေမာ္ေတာ္ေပၚမွာပဲ တၿခားရြာကေဆြမိ်ဳးေတြ အသိမိတ္ေဆြေတြ ဆံုၾက၊ စကားေၿပာၾကတာ ေမာ္ေတာ္စက္သံကိုေတာင္လႊမ္းသြားပါတယ္။ အဖြားၾကီးေတြကေတာ့ ေဆးေပါ့လိပ္၊ ေဆးလိပ္ၿပာခံခြက္ေလးေတြ မၿဖစ္မေနထည့္လာၾကၿပီး ေမာ္ေတာ္ေပၚမွာေဆးလိပ္ေသာက္ရင္း စကားေၿပာၾက၊ တခ်ိဳ႕ကလည္းမနက္ခရီးထြက္ရမွာ စိတ္ေစာၿပီး ညဖက္ေကာင္းေကာင္းအိပ္မေပ်ာ္သူေတြက ေမာ္ေတာ္ေပၚက်မွ ေအးေအးလူလူအိပ္ၾကသည္။ ေမာ္ေတာ္ကဦးခန္းမွာ မိန္းမေတြသီးသန္႕ထိုင္ၿပီး စက္ခန္းဘက္မွာေတာ့ ေယာက်္ားမ်ားသီးသန္႕ထိုင္ၾကသည္။

ဆံပင္ၿဖတ္ဖို႕လိုက္လာၾကတဲ့ အပိ်ဳေလးေတြ၊ လမ္းခုလတ္ကရြာမွာတာဝန္က်တဲ့ ဆရာမေလးေတြ၊ ပင္စင္ထုတ္ဖို႕လိုက္လာတဲ့ အဖိုးအဖြားေတြ၊ ပဲြစားေတြ ေမာ္ေတာ္ေပၚမွာ လူစံုလွသည္။ ေမာ္ေတာ္ကေတာ့ စက္သံတၿငိမ့္ၿငိမ့္နဲ႕ လိုရာခရီးေရာက္ေအာင္သြားေနသည္။ ၿမစ္ကမ္းတေလွ်ာက္သြားၿခင္းမို႕ ပိ်ဳးခင္းေရေလာင္းေပါင္းသင္ေနသူေတြ၊ ႏြားရွဥ္းၿဖင့္ထြန္ယက္ေနသူေတြ၊ ေၿမဇာေကာက္ေနသူေတြ၊ ႏြားစာရိတ္ေနသူေတြ၊ ထမင္းခ်ိဳင့္ေလးေတြ လက္မွာဆဲြၿပီး ေက်ာင္းသြားေနသူေတြကို ေတြ႕ၿမင္ေနရသည္။ စိမ္းစိုတဲ့အခင္းေတြ၊ အခုမွထြန္ယက္ၿပီးစအခင္းေတြ၊ ဆက္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ဟိုးအေဝးမွာ ပုပၸါးေတာင္ကို မႈန္ဝါးဝါးလွမ္းၿမင္ရသည္။ ဧရာဝတီၿမစ္ေၾကာတေလွ်ာက္လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္မည္ဆိုရင္ေတာ့ ၿပာလဲ့လဲ့ေတာင္တန္းေတြ။ အဲဒါတန္႕ၾကည့္ေတာင္ပဲေပါ့။ ၿမိဳ႕နဲ႕တၿဖည္းၿဖည္းနီးလာတာနဲ႕ နတ္သမီးကမ္းပါးကိုလွမ္းၿမင္ရသလို ေရႊေရာင္ဝင္းေနတဲ့ေရႊစည္းခံုေစတီၾကီးကိုလည္း လွမ္း၍ဖူးေမွ်ာ္ႏိုင္ပါသည္။ ခရီးသည္ေတြလည္းလႈပ္လႈပ္ရြရြနဲ႕ ႏိုးတဲ့သူကႏိုးလာ။ ေဆးလိပ္ေသာက္သူေတြလည္းၿပာခံခြက္ေလးထဲထိုးထည့္လို႕ သိမ္းဆည္းၿပီ။ ဒီလိုနဲ႕ေမာ္ေတာ္ေလးကမ္းကိုကပ္ေလၿပီ။ ခရီးသည္မ်ားလည္းဆိုင္ရာဆိုင္ရာ ထြက္ခြာသြားၾကေလၿပီ။ (အခုေတာ့လည္းရြာအနီးမွာ ရထားလမ္း၊ ကားလမ္းေတြေပါက္လို႕ၾကိဳက္ရာစီး၍ခရီးသြားႏိုင္ပါၿပီ။)

No comments:

Post a Comment