မွတ္တိုင္ေလးမ်ား

မူလတန္းေက်ာင္းသူဘဝေလးကို ေမြးရပ္ေၿမရြာကေလးမွာပဲကုန္ဆံုးေစခဲ့တယ္။ အလယ္တန္းေက်ာင္းသူၿဖစ္လာေတာ့ ေတာင္ေပၚၿမိဳ႕ေလးမွာ ၂ႏွစ္တာကုန္ဆံုးေစခဲ့တယ္။ က်န္တဲ့ အလယ္တန္းေက်ာင္းသူဘဝေလးကိုေတာ့ ေမြးရပ္ေၿမကိုပဲ တဖန္ၿပန္လာၿပီး ၿဖတ္သန္းခဲ့တယ္။ အထက္တန္းေက်ာင္းသူဘဝေရာက္ေတာ့ ၿမန္မာသာမက ကမာၻကပါသိတဲ့ ၿမိဳ႕ေလးမွာ ေနထိုင္ရင္း ၿဖတ္ေက်ာ္ခဲ့တယ္။ တကၠသိုလ္ေရာက္ေတာ့ ေရဆင္းေၿမမွာ ၅ႏွစ္တာခိုလံႈရင္း ေက်ာင္းၿပီးသြားၿပန္ေတာ့ အထက္တန္းေက်ာင္းသူဘဝက ၿမိဳ႕ေလးမွာတာဝန္ထမ္းေဆာင္ရင္းနဲ႕ ဘဝထဲကို အမွန္အကန္ တိုးဝင္ခဲ့ရေတာ့တယ္။ ေက်ာင္းၿပီးတဲ့အထိ ေအာင္ၿမင္မႈမွတ္တိုင္ေလးေတြ ႏွစ္စဥ္စိုက္ထူႏိုင္ခဲ့တယ္။ ၄ႏွစ္တာကုန္ဆံုးသြားၿပန္ေတာ့ ပညာေရးကေရစက္မကုန္ေသးလို႕ ဂ်ပန္ၿပည္ၾကီးကိုေရာက္ ပညာေတြဆက္သင္ရၿပန္တယ္။ ဂ်ပန္မွာ ၆ႏွစ္တာကုန္ဆံုးၿပီးရင္ေတာ့ အမိေၿမကို ၿပန္လို႕ ဘယ္မွာတာဝန္ထမ္းေဆာင္ရမလဲ မသိေသးဘူးေပါ့ေနာ္။ ေအးခ်မ္းစြာ ပညာသင္ၾကားႏိုင္ခြင့္ေပးခဲ့တဲ့ မိဘႏွစ္ပါး၊ အထူးသၿဖင့္ အဖြား၊ အၿမင့္ကိုတက္လွမ္းႏိုင္ေအာင္ သြန္သင္ဆံုးမ လမ္းညႊန္မႈေတြေပးခဲ့တဲ့ သင္ဆရာ၊ ၿမင္ဆရာ၊ ၾကားဆရာမ်ားအားလံုး၊ က်ြန္မဘဝရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္မ်ားအားလံုးကို ရိုေသစြာ ကန္ေတာ့လိုက္ပါတယ္ရွင္။

အာနႏၵာဘုရားပြဲေတာ္

       ဒီအခ်ိန္ဆို ႏွစ္စဥ္က်င္းပၿမဲၿဖစ္တဲ့ အာနႏၵာဘုရားပြဲေတာ္ၾကီး စတင္စည္ကားလို႕ေနေလာက္ေရာေပါ႕။ ခ်မ္းေအးလွတဲ့ ႏွင္းေဖြးေဖြးၾကားမွာ အာနႏၵာဘုရားကို ဖူးေမ်ာ္ၾကည္ညိုရတာ စိတ္ၾကည္ႏူးခ်မ္းေၿမ့စရာပါ။ ဘုရားပြဲကိုလာရင္းနဲ႕ အနီးအနားတစ္ဝိုက္က ဘုရားေတြၿဖစ္တဲ့ သဗၺညု၊ ကန္ေတာ့ပလႅင္၊ ဗူးဘုရား၊ မဂၤလာေစတီ၊ ၿမေစတီေက်ာက္စာ၊ မႏူဟာဘုရားတို႕ကိုလည္းဖူးေမွ်ာ္ႏိုင္ပါတယ္။ အမ်ိဳးစံုလင္လွတဲ့ ေစ်းဆိုင္ခန္းေတြ၊ စားေသာက္ဆိုင္ေတြ၊ ၾကိတ္ၾကိတ္တိုးစည္ကားလွတဲ့ လူေတြ၊ ရြာေတြကေနလာၾကတဲ့ လွည္းဝိုင္းၾကီးေတြ။ သရပါတံခါးအနီး က်ဳံးေရၿပင္ကိုေငးၾကည့္လို႕လည္း အတိတ္တခ်ိန္ဆီက ပုဂံမင္းေနၿပည္ေတာ္ၾကီးကို မွန္းဆတမ္းတလို႕လြမ္းဆြတ္ႏိုင္ပါေသးတယ္။ ပုဂံဘုရားေတြဆီေရာက္တိုင္း ဘာကိုလြမ္းမွန္းမသိ၊ အမည္မသိအလြမ္းေတြက အလိုလိုဝင္လာခဲ့တယ္။


         အခုအခ်ိန္ ပုဂံနဲ႕ေဝးရာအရပ္ကိုေရာက္ေနေတာ့ အတိတ္တစ္ခ်ိန္က ပုဂံဘုရားပြဲေတြကို လြမ္းမိၿပန္တယ္။ ဘုရားပြဲေတာ္ခ်ိန္ ၿမင္းလွည္းေလးနဲ႕ သြားခဲ့တာေတြ၊ တမာရိပ္၊ ထေနာင္းရိပ္၊ ဆီးပင္ရိပ္တို႕ကို ၿဖတ္ေက်ာ္ရင္း ၾကည့္ေလရာရာ ၿမင္ေနရတဲ့ ဘုရားေတြကို ဖူးေမွ်ာ္ရင္း ဘုရားပြဲေတာ္ဆီသို႕ ရင္ခုန္ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႕ သြားခဲ့တာေပါ့။ ဦးစြာ ဘုရားဖူး၊ ၿပီးေတာ့ ၿမင္ၿမင္သမွ် ဆိုင္ေတြကို ေငးေမာ၊ ရုပ္ရွင္ဝင္ၾကည့္၊ မုန္႕တီ၊ မုန္႕ဟင္းခါး၊ ဒံေပါက္ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ရာ တစ္ခုခုကိုစား၊ မုန္႕ေလေပြ၊ မုန္႕ေပါက္ေခါင္း၊ မုန္႕သိုင္းၿခံဳ စတဲ့ မုန္႕တစ္မိ်ဳးမ်ိဳးကို အၿပန္လက္ေဆာင္အၿဖစ္ဝယ္၊ ညေနေနညိဳခ်ိန္ေရာက္ၿပီဆိုရင္ေတာ့ ၿမင္းလွည္းေလးနဲ႕ အိမ္ကိုၿပန္။ ဘုရားရိပ္၊ သစ္ရိပ္ေတြၾကားကေန ၿမင္ေနရတဲ့ ေနလံုးၾကီးရဲ႕အလွကိုေငးေမာရင္း တစ္ေန႕တာၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရတာကို ၿပန္ေတြးရင္းနဲ႕ေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္က ေနဝင္ဆည္းဆာအလွဆိုတာကို တကူးတက မခံစားခဲ့ဘူးပါ။ ရင္ထဲမွာစြဲထင္ေနတဲ့ ပံုရိပ္ေလးေတြကေတာ့ ဘုရားပြဲေတာ္ကေန ရြာအၿပန္ စက္ေလွစီးရင္းနဲ႕ၿမင္ေတြ႕ရတဲ့ ေရၿပင္မွာ ၿဖာက်ေနတဲ့ ဆည္းဆာအလွရယ္ သဲေသာင္ၿပင္ေဖြးေဖြးမွာ ေတြ႕ရတဲ့ စိမ္းစိမ္းစိုစို စိုက္ခင္းေလးေတြရဲ႕ သဘာဝအလွရယ္က ၿပန္ရႏိုင္ဖို႕ခဲယဥ္းလွတဲ့ သဘာဝပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ဆိုရင္မမွားပါဘူး။