ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ မာန္မာနေတြ ၿငိမ္းေအးၾကပါေစ။
စကားတစ္ခြန္း လက္လြတ္စပယ္ ေၿပာထြက္ေသာသူမ်ား ကိုယ့္အလွည့္က်ရင္ ခံႏိုင္ရည္ရိွၾကပါေစ။
အလည္ေရာက္လာသူအေပါင္းကို ေႏြးေထြးစြာ ၾကိဳဆိုပါသည္။
Wednesday, 29 September 2010
Wednesday, 8 September 2010
ပခုကၠဴၿမိဳ႕မွ ေရွးေဟာင္း သမုိင္း၀င္ သီဟုိဠ္ရွင္ ဘုရားပြဲေတာ္
(သီဟုိဠ္ရွင္ ဘုရားပြဲေတာ္အေၾကာင္းအမွတ္တရ ေရးဖို႔စိတ္ကူးထားေပမယ့္ Perfect magazine ထဲမွာ စာေရးသူ “ဝိုင္း” ေရးထားတဲ့ အေၾကာင္းအရာေလးကိုပဲ ေဖာ္ၿပေပးလိုက္ပါတယ္။)
ဧရာ အေနာက္ ၿမိဳ႕ေတာ္ ပခုကၠဴၿမိဳ႕မွ ပုဂံျပည့္ရွင္ အေလာင္းစည္သူ မင္းႀကီး သကၠရာဇ္ ၄၇၉ တြင္ တည္ထား ကိုးကြယ္ ခဲ့သည့္ ေရွးေဟာင္း သမိုင္းဝင္ သီဟိုဠ္ရွင္ ျမတ္စြာ ဘုရားႀကီး၏ ၈၉၃ ႀကိမ္ေျမာက္ ဗုဒၶပူဇနိယ ပြဲေတာ္ကို နယုန္လဆန္း ၈ ရက္မွ လျပည့္ေက်ာ္ ၁၀ ရက္ေန႔ အထိ ၁၈ ရက္တိုင္တိုင္ ေပ်ာ္ပြဲ၊ ရႊင္ပြဲ၊ ေစ်းပြဲ၊ ဇာတ္ပြဲ၊ ေတးသ႐ုပ္ေဖာ္၊ ဘားဆပ္ကပ္ စသည္တို႔ျဖင့္ စည္ကား သိုက္ၿမိဳက္စြာ က်င္းပခဲ့သည္။ အညာေဒသ ၏ အထင္ကရ ပြဲေတာ္ ႀကီးကို ရပ္ေဝးမွ ေစ်းသည္မ်ား ပြဲေတာ္ရက္မတိုင္မီ ႀကိဳတင္ ေရာက္ရွိ ေနေသာေၾကာင့္ ေစ်းပြဲရက္က တစ္လခန္႔အထိ ႏွစ္စဥ္ ၾကာျမင့္သည္။ ယခုႏွစ္ ပြဲေတာ္ရက္မွာ ဆိုင္ခန္းေပါင္း ၁၆၀၁ ဆိုင္ ခင္းက်င္း ေရာင္းခ်ခဲ့ၿပီး ပြဲေစ်းတန္းတြင္လည္း အထည္တန္း၊ စားေသာက္တန္း၊ သင္ျဖဴးဖ်ာတန္း၊ စဥ့္အိုးတန္း၊ မီးဖိုေခ်ာင္သံုး ပစၥည္း တန္း၊ ေတာင္သူသံုး ပစၥည္းမ်ိဳးစံု တန္း စသည္ျဖင့္ အမ်ိဳးတူ အလိုက္ ေနရာ ခ်ထား ေပးသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ မႏၱေလးမွ နာမည္ေက်ာ္ ပါတိတ္ အေရာင္းဆိုင္မ်ား၊ ပိုစတာ၊ ေရဒီယို၊ ကက္ဆက္၊ စီဒီေခြအေရာင္းဆိုင္ မ်ား၊ ပန္းခက္၊ ပန္းပြင့္၊ ပန္းစည္းစံုလင္လွေသာ ပန္းအလွ အေရာင္းဆိုင္ မ်ား၊ စတီးခြက္၊ ပလတ္စတစ္ခြက္ စသည့္ အေရာင္းဆိုင္မ်ားကို ရွည္လ်ားေသာ ပြဲတန္း ေက်းလက္ Super Market မွာ စည္ကားစြာ ေတြ႕ရသည္။
ေဒသခံေစ်းဆိုင္မ်ားက လြဲ၍ ရပ္ေဝးမွ ေစ်းဆိုင္ အမ်ားစုက ပဲခူး ေရႊေမာ္ေဓာ ဘုရားပြဲေတာ္ႏွင့္ ၿမိဳင္နယ္ နတ္ပြဲမ်ားက ကူးလာေၾကာင္းသိရ ၿပီး သီဟိုဠ္ရွင္ ဘုရားပြဲေတာ္ ရက္ၿပီးလွ်င္ ေရစႀကိဳ၊ ျမင္းျခံ၊ ေက်ာက္ဆည္ နတ္ပြဲမ်ားသို႔ကူးၿပီး ထိုမွတစ္ဆင့္ မႏၱေလး၊ ေတာင္ျပံဳး၊ ရတနာ့ဂူနတ္ပြဲ မ်ားသို႔ ကူးၾကမည္ဟု သိရသည္။ `သီဟိုဠ္ရွင္ဘုရားပြဲေတာ္ကို ပုဂံ ငါ့သေရာက္နယ္၊ ၿမိဳင္နယ္၊ ေပါက္နယ္၊ ကံမ၊ ထီးလင္း၊ ဂန္႔ေဂါ၊ ေရစႀကိဳ၊ မအူ စသည့္ ေဒသမ်ားမွ ဘုရားဖူးလာရင္း တစ္ႏွစ္စာလိုအပ္ သည့္ မီးဖိုေခ်ာင္သံုးပစၥည္းမ်ား၊ လယ္ယာသံုးပစၥည္းမ်ား၊ အဝတ္ အထည္၊ ပရေဆးမွအစ ႏွစ္စဥ္လာေရာက္ဝယ္ယူၾကတာမို႔ အထူး စည္ကားလွပါသည္။ ဒီႏွစ္အပူလိႈင္းဒဏ္ေၾကာင့္ ေတာင္သူေတြ စီးပြား ေရးအနည္းငယ္ က်ပ္တယ္ဆိုေပမဲ့ ပြဲေတာ္ရဲ႕စည္ကားမႈကေတာ့ ေလ်ာ့မသြားပါဘူး’ဟု ပြဲေတာ္ က်င္းပေရး ေကာ္မတီဥကၠ႒ ဦးဆင္ေပါက္က ပြဲေတာ္ရဲ႕လက္ရွိစည္ကားမႈအေနအထားကို သံုးသပ္ျပပါသည္။ ပြဲေတာ္ ရက္မ်ားတြင္ သြားေရးလာေရး အဆင္ေျပရန္အတြက္ အမွတ္(၁) ေဈးႀကီးႏွင့္ ပြဲေတာ္သို႔ သံုးဘီးဆိုင္ကယ္မ်ား ေျပးဆြဲေပးေနေၾကာင္း သိရသည္။ ပခုကၠဴၿမိဳ႕အနီး ေက်းရြာမ်ားမွလည္း အဝတ္အထည္၊ ပလတ္စတစ္ အိမ္သံုး ပစၥည္းမ်ား၊ ဖိနပ္၊ ေစာင္အေရာင္းဆိုင္မ်ား ဖြင့္လွစ္ ေရာင္းခ်မႈ မ်ားေၾကာင္း သိရသည္။ ေစ်းဆိုင္အမ်ားစုတြင္ ႀကိဳက္တာယူ ၅၀ဝ က်ပ္၊ ၁၅၀ဝ က်ပ္၊ ၂၅၀ဝ က်ပ္ စသျဖင့္ ေစ်းႏႈန္းမ်ား၊ ခ်ိတ္ဆြဲ ေရာင္းခ်သည္ကို ေတြ႕ရသည္။ မႏၱေလးၿမိဳ႕မွ နာမည္ေက်ာ္ ပါတိတ္ အေရာင္းဆိုင္ ႏွင့္ ဗီဒီယို႐ုပ္ရွင္ မင္းသားတစ္ဦး၏ ႐ွဴေဆးအေရာင္းဆိုင္မွာ ေဒသခံမ်ား တိုးေဝွ႔ ဝယ္ယူေနၾကသည္။ ပြဲေတာ္လာ ေက်းလက္မွလံုမငယ္တို႔ရဲ႕ ဝတ္စားမႈ ဖက္ရွင္ ကလည္း ၿမိဳ႕ျပဆန္လာသည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ရာစုႏွစ္ ႏွစ္စုေက်ာ္က ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရသည့္ သနပ္ခါးပါးကြက္၊ စရစ္ဝိုင္းႏွင့္ လံုမပ်ိဳ ေလးေတြကို ပြဲေဈးတန္းမွာ မေတြ႕ရေတာ့။ ပြဲေတာ္အတြင္း စီဒီေခြ အေရာင္းဆိုင္က ျပသေနေသာ အလွဖန္တီးရွင္မ်ား၊ ဖက္ရွင္႐ိႈးမွာ ပြဲေတာ္လာအမ်ိဳးသမီးအမ်ားစု အနားယူရင္း ေငးေမာၾကည့္႐ႈေနတာ ေတြ႕ရေတာ့ ေက်းလက္စ႐ိုက္အသြင္ကို မွတ္တမ္းတင္ခ်င္ေသာ ကြ်န္ေတာ့္အဖို႔ ကင္မရာခလုတ္ကို ႏွိပ္ရမွာ ဝန္ေလးေနမိသည္။
သီဟိုဠ္ရွင္ဘုရားသမိုင္း
သီဟိုဠ္ရွင္ဘုရား ႐ုပ္တုပံုေတာ္မွာ သိဃႋုဠ္မင္းတို႔ ျပဳလုပ္ကိုးကြယ္ ႐ိုးျဖစ္ေသာ မတ္ရပ္ ပံုေတာ္ျဖစ္သည္။ ဥာဏ္ေတာ္အျမင့္မွာ သံေတာင္ သံုးေတာင္ႏွစ္မိုက္၊ လက္ဝဲလက္ေတာ္မွာ ပက္လက္လွန္ျဖစ္၍ လက္ယာ လက္ေတာ္မွာ ေထာင္၍ ကာပံုေတာ္ျဖစ္သည္။ ဆံေတာ္မွာ သီဟိုဠ္ ဆံေတာ္ပံုတင္လ်က္ သကၤန္းေတာ္အစြန္းအၿမိတ္တို႔မွာ အခ်ိတ္အေကြ႕ မ်ားျဖင့္ လက္ရာေျမာက္စြာ ထုလုပ္ထားသည္။ ဘုရား႐ုပ္တုေတာ္ ထုလုပ္ရာတြင္ (၁) သိၾကားမင္း အပ္ႏွံလာေသာ မဟာေဗာဓိသစ္ေတာ္ (၂) စႏၵကူးႏွစ္သစ္ေတာ္ (၃) သရကၡန္ႏွစ္ သစ္ေတာ္ (၄) သေျပႏွစ္ သစ္ေတာ္ (၅) ထင္း႐ွဴးႏွစ္သစ္ေတာ္ (၆) ကသစ္ႏွစ္သစ္ေတာ္ (၇) ကုကိၠဳ ႏွစ္သစ္ေတာ္ (၈) သခြတ္ႏွစ္ သစ္ေတာ္ (၉) ထိမ္ႏွစ္ သစ္ေတာ္ (၁၀) နံ႔သာမ်ိဳးႏွစ္သစ္ေတာ္ စသည့္ သစ္ေတာ္ ၁၀ ပါးျဖင့္ ထုလုပ္ထား ေၾကာင့္ သိရသည္။သီဟိုဠ္ရွင္ ဘုရားသမိုင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ လယ္တီဆရာေတာ္ အရွင္ ေကာဝိဒ ေရးသားေသာ သီဟိုဠ္ရွင္ဘုရားသမိုင္းစာအုပ္တြင္ သီဟိုဠ္ကြ်န္း ရွင္ဘုရင္မင္းျမတ္သည္ သစ္ေတာ္ ဆယ္ပါးျဖင့္ ထုလုပ္ သြန္းခုတ္ၿပီးေသာ ဘုရား႐ုပ္တုေတာ္ကို ေလွယာဥ္ထက္တြင္ တင္ေဆာင္ပင့္ယူၿပီး ေျမာက္ျမားစြာေသာ အျခံအရံ ဗိုလ္ထုႏွင့္ မလႅာယုကြ်န္း အနီး သမုဒၵရာ ေရမ်က္ႏွာတြင္ စံေနေတာ္မူေသာ အေလာင္း စည္သူ မင္းႀကီးရွိရာသို႔ ေရေၾကာင္းခရီးျဖင့္ ႂကြေတာ္မူေလ၏။ သိၾကားမင္းလည္း သီဟိုဠ္ဘုရင္ သြားေလသည္ကို သိေတာ္မူ၍ မ်ားစြာေသာ နတ္ပရိသတ္အေပါင္း ျခံရံလ်က္ အေလာင္းစည္သူ မင္းႀကီးထံသို႔ သြားေလသည္။ ေရာက္ေတာ္မူၾကလွ်င္ သီဟိုဠ္ဘုရင္သည္ သိၾကားမင္းႏွင့္အတူ ဘုရား႐ုပ္တုေတာ္ကို နရပတိစည္သူမင္းႀကီးအားဆက္သေတာ္မူေလ သည္။ အေလာင္းစည္သူမင္းႀကီးလည္း သိၾကားမင္းကူညီ၍ သီဟိုဠ္ ဘုရင္ဆက္သအပ္ေသာ ဘုရား႐ုပ္တုန္ေတာ္ကို ရတနာ ပလႅင္ေတာ္ျဖင့္ ခံယူေတာ္မူၿပီးလွ်င္ အလြန္လွ်င္ ျဖစ္ႏိုင္ခဲေသာ ျမတ္ႏိုးျခင္းျဖင့္ သံုးႀကိမ္ ဦးခ်ေတာ္မူၿပီးေသာ္ ပူေဇာ္ဖြယ္အထူးထူးတို႔ျဖင့္ ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ေတာ္ မူ၏။ အသိန္းမကေသာ နတ္၊ ဗိုလ္ေျခ၊ လူဗိုလ္ေျခတို႔လည္း ေသာေသာ အုပ္အာ လြန္စြာ ဝမ္းသာျဖစ္ကုန္၏။ စည္၊ ေမာင္း၊ ပတ္သာ၊ တူရိယာ တို႔ကို သံဝါၿငိမ့္ညႇင္း၍ တီးမႈတ္ၾကေလကုန္၏။ သီဟိုဠ္ကြ်န္း ရွင္ဘုရင္ မင္းျမတ္သည္ အေလာင္းစည္သူမင္းႀကီးအား ဤသို႔ ေလွ်ာက္ထားေလ သည္။ `ျမတ္ေသာ ေလွစၾကာရွင္ ဘုရင္မင္းျမတ္ မင္းသာမန္တို႔ ျပဳႏိုင္ခဲစြာေသာ သစ္ဆယ္ပါးတို႔ျဖင့္ ထုလုပ္ကိုးကြယ္အပ္ေသာ ဘုရား႐ုပ္တုေတာ္တစ္ဆူကို ဆက္သရလွ်င္ ကြ်ႏု္ပ္အား တင္းတိမ္ ေရာင့္ရဲျခင္းျဖစ္ေပသည္။ ဤဘုရား႐ုပ္တုကား သြန္းခုတ္ထုလုပ္၍ ၿပီးစီးလွ်င္ ခုနစ္ရက္တိုင္တိုင္ ကြ်ႏု္ပ္၏ နန္းေတာ္ဦးတြင္ သဘင္ႀကီးစြာ ခံ၍ သီဟိုဠ္ကြ်န္းတစ္ကြ်န္းလံုးကို အံုးအံုးၿခိမ့္ညံေအာင္ ပူေဇာ္ရေပ သည္။ ခုနစ္ရက္ပတ္လံုး သဘင္ႀကီးစြာခံယူၿပီးမွ ေရႊနန္းေတာ္ဦးတြင္ ရတနာပလႅင္ျဖင့္ တည္ထားကိုးကြယ္ရေသာ ဘုရား႐ုပ္တုေတာ္ကို အရွင္တရားမင္းထံ အပ္ႏွံဆက္သရသည္။ သည္ဘုရား႐ုပ္တုေတာ္ကား ကြ်ႏု္ပ္၏ ႏိုင္ငံေတာ္ျဖစ္ေသာ သီဟိုဠ္ကြ်န္းအလံုး၏အရွင္သခင္ပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။ ရွင္သိၾကားလည္း အကြ်ႏု္ပ္အား မဟာေဗာဓိျဖင့္ ကူညီ လာေပသည္’ ဤသို႔ ေလွ်ာက္ထားေလေတာ့ အေလာင္းစည္သူမင္းႀကီးလည္း သိဃႋုဠ္ဘုရင္အား အၾကည္အသာ ေခ်ငံစြာ ေဟာေျပာေတာ္မူ၏။ထို႔ေနာက္ သိၾကားမင္းကလည္း ဤသို႔ေျပာဆိုျပန္သည္။
`ျမတ္ေသာ ေလွစၾကာရွင္မင္းႀကီးသည္ ဘုရား႐ုပ္တုေတာ္ကား ဒိကၡဏသာခါ မဟာေဗာဓိအစစ္တည္း။ သာသနာငါးေထာင္ တည္သမွ် ကာလပတ္လံုး ဘံုသံုးပါး၌ျဖစ္ေသာ နတ္လူတို႔အား ေကာင္းမႈအက်ိဳး မ်ားစိမ့္ေသာငွာ၊ ေလ်ာက္ပတ္ေကာင္းမြန္ ၾကန္အင္ လကၡဏာ မွန္ကန္ စြာေသာ ေျမေတာ္အရပ္၌ တည္ထား ကိုးကြယ္ေတာ္ မူေလာ့၊ သင္မင္းႀကီး ၏ နန္းေတာ္အတြင္း၌သာ ပူေဇာ္ကိုးကြယ္ေသာ သတၲဝါတို႔အား အစီးအပြား မျဖစ္ထြန္းရာ ျဖစ္ေတာ့မည္’ ဟူ၍ ေျပာဆိုျပန္သည္။စၾကာေလွရွင္ နရပတိစည္သူမင္းႀကီးလည္း ေခ်ငံသာယာစြာ ေျပာဆိုၿပီးလွ်င္ သိၾကားမင္းဆိုတိုင္း ျပဳအံ့ဟု ဝန္ခံေတာ္မူသည္။ သိၾကားမင္းကူညီ၍ `သိဃႋုဠ္ရွင္’ ဟု သမုတ္မွည့္ေခၚေတာ္မူသည္။ လိပ္ကမၺည္းလည္း တပ္ေစသည္။ ဗိုလ္လူတို႔အားလည္း အမွတ္အသား ျပဳေစသည္ဟု မွတ္သားရပါသည္။ ေကာင္းမႈကုသိုလ္
သီဟိုဠ္ရွင္ဘုရားပြဲေတာ္ရက္မွာ သီရိမဂၤလာဝတ္ရြတ္ေတာ္အဖြဲ႕မွ ႏွစ္စဥ္ အလွဴခံ ကုသိုလ္ျပဳေပးေၾကာင္း သိရသည္။ သီရိမဂၤလာဝတ္ရြတ္ ေတာ္အဖြဲ႕မွ ၁၁၁၄ ခုႏွစ္က လာေရာက္ဖြဲ႕စည္းေပးထားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။ သီဟိုဠ္ရွင္ဘုရား သီရိမဂၤလာ ဝတ္ရြတ္ေတာ္ အဖြဲ႕တြင္ ပခုကၠဴၿမိဳ႕ေပၚ ရပ္ကြက္ေပါင္း ၁၅ ခုမွ လုပ္အားကုသိုလ္ရွင္မ်ား ပါဝင္ေၾကာင္း သိရသည္။
`အခုလို ဘုရားပြဲေတာ္ရက္မွာ အလွဴခံေပး႐ံုမကဘဲ နယုန္လ ျပည့္ေန႔မွာ မဟာသမယ သုတ္ေတာ္ႀကီးကို ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ပါတယ္။ တျခားအခါႀကီးရက္ႀကီးေတြမွာလည္း ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ပါတယ္။ မႏွစ္က ပြဲေတာ္ရက္မွ အလွဴေငြ သိန္း ၆၀ ေက်ာ္ရပါတယ္။ တာဝန္က် အသင္းသားေတြက ကိုယ့္ထမင္းကိုယ္ယူၿပီး လုပ္အားကုသိုလ္ ယူၾက တာပါ။ ဘုရားေဂါပကက ထိုက္သင့္တဲ့ ရာခိုင္ႏႈန္းကို အသင္းအား ျပန္လွဴေပးတဲ့အခါ အသင္းရဲ႕သာေရး၊ နာေရးေတြမွာ အသံုးျပဳပါတယ္’ ဟု သီရိမဂၤလာဝတ္ရြတ္အသင္းမွ နာယကဆရာ ဦးလြင္ေအာင္ (ပခုကၠဴ ႏြယ္ေအာင္)က ေျပာျပသည္။ နယုန္လျပည့္ေန႔ နံနက္ ၅ နာရီတြင္ ျမတ္စြာဘုရားအား ဆြမ္း၊ ခဲဘြယ္၊ ေဘာဇဥ္မ်ား ကပ္လွဴပူေဇာ္၍ သံဃာေတာ္အရွင္သူျမတ္ အပါး ၁၅၀ဝ ေက်ာ္တို႔အား ဆြမ္း၊ သပိတ္မ်ား ဆက္ကပ္လွဴဒါန္းေၾကာင္း သိရသည္။ ေရွးယခင္ကပင္ ရပ္ေဝးမွဧည့္သည္မ်ား လွည္း၊ ေပါင္းမိုးႀကီး မ်ားျဖင့္ ဆြမ္းသပိတ္ေလာင္းလွဴဖို႔ အားခဲၿပီး ညအိပ္လာေရာက္ ေလာင္းလွဴၾကေၾကာင္း သိရသည္။
မယ္စိမ္းညိဳရဲ႕နတ္နန္း
သီဟိုဠ္ရွင္ဘုရားရဲ႕ အေရွ႕ေတာင္ဘက္ ေဂါပကအဖြဲ႕႐ံုးခန္းအနီး အံု႔ဆိုင္းေနတဲ့ သစ္ပင္ႀကီးေအာက္မွာ နတ္ကြန္း၊ နတ္နန္းေလးေတြကို ေတြ႕ရပါသည္။ ပြဲေတာ္တြင္း လမ္းေလွ်ာက္ရင္း နတ္ဒိုးသံေတြကို ပြဲေတာ္ရက္အတြင္းမွာ ၾကားေနရမွာပါ။ မယ္စိမ္းညိဳဟာ အေလာင္း စည္သူမင္းႀကီးရဲ႕ မိဖုရားတစ္ပါးပါ။ `သမိုင္းမွာေတာ့ အေလာင္းစည္သူမင္းႀကီး ေဖာင္စၾတာနဲ႔ လွည့္လာတဲ့အခါ ဟိုအေနာက္နားမွာ ေပါက္အင္းဆိုတာရွိပါတယ္။ အခု ၁၀၁ တပ္မတည္ထားတဲ့ ေနရာေပါ့။ အဲဒီနားမွာ ေရလုပ္ငန္းလုပ္တဲ့သူေတြ ကြန္ပစ္တဲ့ေနရာေရာက္တဲ့အခါ ခါးေတာင္းက်ိဳက္ၿပီး ကြန္ပစ္ေနတဲ့ ေရလုပ္သားကိုျမင္ေတာ့ ဘုရင္ကေတာ္ မယ္စိမ္းညိဳက ျပံဳးေတာ္မူ လိုက္တာကို ဘုရင္က ရာဇဣေႁႏၵမဲ့တယ္ဆိုၿပီး သံလ်က္နဲ႔ ခုတ္သတ္ လိုက္တာပါ။ အဲဒီမွာ ေသသြားေတာ့ ဒီမွာ ဘုရားတည္တဲ့အခါ ဘုရား အမႀကီးအေနနဲ႔ ဒီနတ္စင္ကို တည္ေပးရတာပါ။ ေသသြားေတာ့ မယ္စိမ္းညိဳက ကိုယ္ဝန္နဲ႔ဆိုေတာ့ ဒီသားကိုထုတ္ၿပီး ဂူတည္ပါတယ္။ သမိုင္းအလာ သားထုတ္ဂူကေန အခု ေရႊဂူဘုရားျဖစ္လာရတာပါ။ မယ္စိမ္းညိဳအေၾကာင္းျပဳၿပီး ေပးထားတဲ့ ဒီနတ္ကြန္းမွာ အလွည့္က် နတ္ကေတာ္သံုးဦးထားေပးပါတယ္။ အလွည့္က် နတ္ကေတာ္က ဘုရားကို ငါးေသာင္းေပးလွဴပါတယ္’ ဟု ေဂါပကအဖြဲ႕မွ ဦးဆင္ေပါက္က ရွင္းျပပါသည္။ ျပံဳး႐ံုေလးနဲ႔ အသတ္ခံရတဲ့မယ္စိမ္းညိဳအေပၚ က႐ုဏာသက္မိၿပီး မယ္စိမ္းညိဳ နတ္ျဖစ္ေၾကာင္း သမိုင္းအေထာက္အထားမရွိေပ။ အကယ္၍မ်ား မကြ်တ္လြတ္ေသးရင္ ဆိုတဲ့အသိနဲ႔ ဘုရားမွာ လွဴဒါန္းမႈအတြက္ အမွ်ေပးေဝခဲ့ပါသည္။ ဘုန္းတန္ခိုးႀကီးၿပီး လက္ညႇိဳးၫႊန္ရာ ေရ ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ အေလာင္းစည္သူမင္းႀကီးရဲ႕ေဖာင္စၾကာအနားမွာ ေရလုပ္ သားေတြက အ႐ိုအေသမေပးဘဲ ပံုမွန္အလုပ္ျဖစ္တဲ့ ကြန္ပစ္တဲ့ အလုပ္ လုပ္ေနတယ္ဆိုတာလည္း နားမလည္ႏိုင္ေအာင္ျဖစ္ရပါသည္။ ပြဲေဈး တန္းကို ေက်ာေပး၊ ကြင္းျပင္က်ယ္ကို မ်က္ႏွာမူထားတဲ့ မယ္စိမ္းညိဳရဲ႕ နတ္ကြန္းေလးက ေလတျဖဴးျဖဴးနဲ႔ ေအးခ်မ္းလွပါသည္။ အသက္ ၇၀ ေက်ာ္ နတ္ကေတာ္ အမယ္အိုကေတာ့ ပတ္မႀကီးကို ေက်ာေပးၿပီး သံုးေပခန္႔အျမင့္ရွိတဲ့ မယ္စိမ္းညိဳရဲ႕႐ုပ္တုကို ေငးေနပါသည္။
ပြဲေတာ္ရက္ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈ
မယ္စိမ္းညိဳနတ္ကြန္းရဲ႕ ကြင္းျပင္တစ္ဖက္က အေဆာက္အဦမွာ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ ၾကက္ေျခနီအဖြဲ႕၊ တိုင္းရင္းေဆးအဖြဲ႕၊ ၿမိဳ႕နယ္ က်န္းမာေရးဌာန၊ လံုျခံဳေရး စသျဖင့္ ႐ံုးခန္းငယ္ေလးမ်ားကို ေတြ႕ရပါ သည္။
`ပြဲေတာ္ရက္က ရက္ရွည္ပြဲျဖစ္တာေၾကာင့္ ကူးစက္ေရာဂါ မျပန္႔ပြားဖို႔ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈကလည္း အေရးပါတယ္။ ပြဲေတာ္ရက္ မတိုင္ခင္ကတည္းက ဒီနားပတ္လည္ ေရတြင္းေတြကို ေလးရွိေပါင္ဒါ ခတ္ထားပါတယ္။ အခုေစ်းဆိုင္ေတြ၊ စားေသာက္ဆိုင္ ေတြကိုလည္း အစားအေသာက္ ယင္မနားေအာင္ ေရာင္းခ်ဖို႔ ပညာေပးပါတယ္။ ေစ်းဆိုင္ တိုင္းကိုလည္း အပူဒဏ္ကာကြယ္ဖို႔နဲ႔ ဝမ္းပ်က္ဝမ္းေလွ်ာေရာဂါ ကာကြယ္ဖို႔ ဘယ္လိုေန၊ ဘယ္လိုထိုင္ရမယ္ဆိုတာ ပညာေပးလက္ကမ္း စာေစာင္ေလးေတြ ျဖန္႔ေဝေပးထား ပါတယ္’ ဟု ၿမိဳ႕နယ္က်န္းမာေရးဌာန မွ ေဒၚလွလွရီက ေျပာျပပါသည္။
ပြဲေတာ္ရက္ေတြမွာ ပခုကၠဴေဆး႐ံုအုပ္ႀကီး ေဒါက္တာ ဦးကိုကိုႀကီး ၏ လမ္းၫႊန္မႈျဖင့္ ၿမိဳ႕မက်န္းမာေရးဌာန၊ ေက်ာင္းက်န္းမာေရးႏွင့္ တျခားအဖြဲ႕မ်ား ပါဝင္သည္။ ယခုႏွစ္ ပြဲေတာ္ရက္ေတြမွာ သာမန္ ေခ်ာင္းဆိုး၊ ဖ်ားနာမႈမွလြဲ၍ တျခားေရာဂါမ်ား မရွိေၾကာင္း သိရသည္။ ဇာတ္႐ံုအနီး ေဈးတန္းမွာ ယာယီေရေလာင္းအိမ္သာမ်ား ထားေပးထားသည္။ ဝမ္းပ်က္ဝမ္းေလွ်ာႏွင့္ ကူးစက္ေရာဂါေတြ မျပန္႔ပြားဖို႔ ႏွစ္စဥ္ ရက္ရွည္က်င္းပေသာ ပြဲေတာ္မို႔ ေရေလာင္းအိမ္သာကို အုတ္ႏွင့္ စနစ္ တက် ေဆာက္လုပ္သင့္ပါသည္။ ဝမ္းေရာဂါ မျဖစ္ပြားဖို႔အတြက္ ေရသန္႔ ေသာက္ရန္၊ အမွည့္လြန္အသီး မစားရန္၊ အစားအေသာက္ မ်ားတြင္ ယင္မနားေစရန္ တာဝန္က် ဆရာမေတြ အဖြဲ႕ခြဲၿပီး ေစ်းဆိုင္ေတြကို ပညာေပး လုပ္ေဆာင္တယ္လို႔ သိရပါသည္။ ခုခံအားက်ဆင္း၊ ကာလ သားေရာဂါတိုက္ဖ်က္ေရးမွ ဆရာ ေဒါက္တာတင္ေမာင္ေထြးက ရပ္ကြက္မွ သက္ဆိုင္ရာမ်ားႏွင့္ေပါင္းၿပီး ပညာေပးလုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ေဆာင္ထားၿပီဟု သိရပါသည္။ ပြဲေတာ္ရက္တြင္ ခုခံအားႏွင့္ ကာလသားေရာဂါပညာေပးေဆာင္ရြက္ မႈကိုေတာ့ မေတြ႕ခဲ့ရေပ။ ပခုကၠဴနယ္မွ လူငယ္မ်ား စု႐ံုးေရာက္ရွိတတ္ေသာ ယခုလို ပြဲေတာ္ရက္တြင္ ခုခံအားႏွင့္ ကာလသားေရာဂါအေၾကာင္း ကိုလည္း ေနာက္ႏွစ္ေတြမွာ ပညာေပးလုပ္ေဆာင္ဖို႔ စီစဥ္သင့္သလို မိုးႀကိဳးငွက္ငယ္ေလးမ်ားဇာတ္႐ံုအနီးမွ အမိႈက္ပံုကိုလည္း စနစ္တက် အမိႈက္ပံုထားေပးဖို႔ လိုအပ္မည္ ထင္ပါသည္။
ပြဲေတာ္ႏွင့္ ေဖ်ာ္ေျဖေရး
သီဟိုဠ္ရွင္ျမတ္စြာဘုရားပြဲေတာ္ႀကီးမွာ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲအျဖစ္ နယုန္ လဆန္း ၁၀ ရက္မွ နယုန္လဆုတ္ ၁၀ ရက္ေန႔အထိ အမွတ္(၁) ဇာတ္႐ံုတြင္ ၿမိဳ႕ေရႊမန္းသား ဖိုးခ်စ္၊ အမွတ္(၂) ဇာတ္႐ံုတြင္ ဟန္ဇာ မိုးဝင္း၊ အမွတ္(၁)ႏွင့္ အမွတ္(၂)ၾကား ဇာတ္႐ံုတြင္ မိုးႀကိဳးငွက္ငယ္ ေလးမ်ားအဖြဲ႕ရွိပါသည္။ ယခုႏွစ္တြင္ ဆက္ကပ္အဖြဲ႕ ေလ်ာ့သြားေၾကာင္း သိရသည္။ ပြဲေဈးတန္းတြင္လည္း ဓာတ္ပံုဆိုင္မ်ား၊ ခ်ားရဟတ္မ်ား ႏွင့္ စည္ကားလွပါသည္။
ယခုႏွစ္ဇာတ္႐ံုမ်ားတြင္ နာမည္ေက်ာ္ သ႐ုပ္ေဆာင္၊ အဆိုေတာ္ေတြ မပါတာ ေတြ႕ရပါသည္။ ျမန္မာမွန္ရင္ ပုဂံေရာက္ဖူးရမယ္၊ ရဟန္းဝတ္ ဖူးရမယ္၊ ဇာတ္ပြဲၾကည့္ဖူးရမယ္္ ဆိုတဲ့ စာေရးဆရာမႀကီး ေဒၚခင္မ်ိဳးခ်စ္ရဲ႕ ေဆာင္ပုဒ္နဲ႔ ၿမိဳ႕ေရႊမန္းသား ဖိုးခ်စ္ရဲ႕ ဇာတ္႐ံုက ခမ္းနားထည္ဝါသလို ႏွစ္ပါးသြားအေခြနဲ႔ ပရိသတ္အခိုင္အမာရေနတဲ့ ဟန္ဇာမိုးဝင္းဇာတ္အဖြဲ႕ ကလည္း ပခုကၠဴက ပြဲခ်စ္သူေတြကို အမိအရ ဖမ္းစားႏိုင္ခဲ့ပါသည္။ ဇာတ္႐ံုမ်ားတြင္ ပခုကၠဴ နယ္စံုကထက္ ဒီႏွစ္ ၿမိဳ႕ေပၚ ပရိသတ္ မ်ားေၾကာင္း သိရသည္။
`ဟိုတုန္းကေတာ့ ဦးတင္ေမာင္၊ စိန္ေအာင္မင္း၊ ပန္တ်ာၾကည္လင္ တို႔ အမ်ားဆံုး ဝင္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က ပြဲေဈးတန္းက က်ဥ္းေပမဲ့ ဇာတ္႐ံုႀကီး သံုး႐ံုရွိခဲ့တယ္။ အခု ႏွစ္႐ံုပဲရွိေတာ့တယ္။ မိုးႀကိဳးငွက္ငယ္၊ ဆက္ကပ္နဲ႔ေပါင္းမွ ေလး႐ံုပဲရွိတယ္။ မ်က္လွည့္၊ တုတ္ထိုးအဖြဲ႕ေတြ လည္း မလာေတာ့ဘူး။ သယ္ယူစရိတ္ေတြ ျမင့္တက္လာတာေၾကာင့္ လည္း ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္အသက္ ၈၀ ေက်ာ္ပါၿပီ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ငယ္ငယ္တုန္းကဆို ပြဲေတာ္ကို အေဝးရြာေတြက လွည္းေတြနဲ႔ လာၾကတယ္။ ေပါင္းမိုးလွည္းေတြနဲ႔ေပါ့။ အဓိကေပါင္းမိုးလွည္းေတြနဲ႔ လာၾက တဲ့ မိသားစုေတြက နယုန္လျပည့္ေန႔ ပခုကၠဴၿမိဳ႕ေပၚ သံဃာကုန္ေလာင္း တဲ့ သပိတ္ဆြမ္းအတြက္ ညအိပ္လာၾကတာပါ။ မနက္အေစာႀကီးထၿပီး ဆြမ္းထခ်က္ၾကတယ္။ ဟိုးတုန္းက ႐ုပ္ေသးကို ရပ္ေဝးက ဧည့္သည္ ေတြကို ဧည့္ခံ သေဘာမ်ိဳးနဲ႔ ထည့္ေပးတယ္။ အခု ႐ုပ္ေသးကလည္း ငွားလို႔ မရလို႔ ႐ုပ္ေသးမပါႏိုင္တာ ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ရွိသြားပါၿပီ။ ဟိုတုန္း က ပုဂံတိုက္ဝန္းက်င္မွာ လွည္းဝိုင္းေတြ ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္။ လွည္းေတြ ရာခ်ီၿပီး လာၾကပါတယ္။ မန္က်ည္းပင္ကြက္လပ္မွာလည္း လွည္းဝိုင္းေတြ ဖြင့္ေပးရပါတယ္။ အခုေတာ့ လွည္းေတြ အလာနည္းသြားၿပီ}ဟု ေဂါပကအဖြဲ႕ဝင္တစ္ဦးက ေျပာျပသည္။
လွည္းနဲ႔လာေသာ မိသားစုမ်ားမွ ကေလးမ်ားသည္ ႐ုပ္ေသး႐ံု မ်ားမွာပင္ စုျပံဳ၍ အိပ္ၿပီး မနက္လင္းမွ ကိုယ့္ေနရာကိုယ္ ျပန္ၾက ေၾကာင္း သိရသည္။ ယခင္တုန္းက ျမင္းျခံ႐ုပ္ေသး၊ ေအာင္လံ႐ုပ္ေသး မ်ား အလြယ္တကူ ငွားရန္အဆင္ေျပခဲ့သည္။ ယခုအခါ အစိုးရ ႐ုပ္ႀကီး စင္ဆိုတာ ရွိေသာ္လည္း ငွားရန္အဆင္မေျပ၍ ႐ုပ္ေသးအဆက္ျပတ္ ရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။ စတိတ္႐ိႈးအသားေပးလာေသာ ယေန႔ ဇာတ္သဘင္မ်ားကိုၾကည့္၍ သက္ႀကီးပိုင္း မ်ားက ဟိုအရင္က ေနာက္ပိုင္းဇာတ္မ်ားကို သတိတရျဖစ္ေနၾကသည္။ `တခ်ိဳ႕ဇာတ္ထုပ္ ေတြကို ႏွစ္ရက္ဆက္ၿပီး ကရတယ္။ သီေပါမင္းပါေတာ္မူခန္းဆို ေတာ္ေတာ္ ထည္ထည္ဝါဝါ ကခဲ့တယ္’ ဟု ေက်ာက္စရစ္ကန္ေက်းရြာမွ အသက္ ၆၀ အရြယ္ ဦးၫြန္႔ေရႊက ေျပာျပသည္။
ပြဲေတာ္ရက္ ေရာင္းဝယ္မႈ
ရွည္လ်ားလွတဲ့ ပြဲေတာ္ေဈးတန္းတစ္ေလွ်ာက္က ေဈးဆိုင္အမ်ားစု က ဒီႏွစ္ပြဲေတာ္မွာ ေဈးဝယ္ေအးတယ္လို႔ တစ္ညီတည္း ေျဖသံၾကားရ သည္။ အဝတ္အထည္ဆိုင္၊ စတီးခြက္၊ ပလတ္စတစ္ခြက္ စတဲ့ အိမ္သံုးပစၥည္းအေရာင္းဆိုင္ေတြသာ အေရာင္းအဝယ္သြက္တယ္ ဆိုေပမဲ့ မႏွစ္က ေရာင္းဝယ္မႈကိုေတာ့ မမီေၾကာင္း သိရသည္။ ေက်းလက္အိမ္သံုး၊ ေတာင္သူ အသံုးအေဆာင္ျဖစ္တဲ့ ဆန္ေကာ၊ ဆန္ခါ၊ ေတာင္း၊ သင္ျဖဴးဆိုင္အမ်ားစုကေတာ့ ဆိပ္ျဖဴ ၿမိဳ႕နယ္ တဲႀကီးရြာအနီးက ျဖစ္ေၾကာင္း သိရပါသည္။ ႏွီးေရအိုးဖံုး၊ ဝါးခ်ိန္ခြင္၊ ထန္းေခါက္ဖာ စသျဖင့္လည္း စံုလင္လွတာ ေတြ႕ရပါသည္။
ေတာင္သူသံုးပန္းပဲတန္းမွာ ဓား၊ တံဇဥ္၊ ကပ္ေၾကး၊ ေပါက္ျပား၊ ထယ္၊ တူ စသျဖင့္ ပစၥည္းအေသးမွစ၍ စံုလင္စြာ ေတြ႕ရသည္။ ေတာင္သူသံုးပန္းပဲပစၥည္းမ်ားကို ပခုကၠဴၿမိဳ႕နယ္ ကိုင္းမံုညႇင္းရြာက လာေရာက္ေရာင္းခ်မႈမ်ားေၾကာင္း သိရသည္။ ]ဒီပြဲၿပီးရင္ ၿမိဳ႕သာနတ္ပြဲကို ကူးမွာပါ။ အခု ၿမိဳင္နယ္ဖ်ာသီနတ္ပြဲက ကူးလာတာပါ။ ဖ်ာသီနတ္ပြဲက ေတာ္ေတာ္ေရာင္း ရသယ္။ ဒီမွာေတာ့ အေရာင္းအဝယ္ ေအးသယ္’ ဟု ေတာင္သူသံုးပန္းပဲ ပစၥည္းအေရာင္းဆိုင္ တစ္ဦးက ေျပာျပသည္။ ပြဲေတာ္ရက္မွာ အေရာင္းအဝယ္သြက္တာက ေရႊဘိုၿမိဳ႕ ႏြယ္ၿငိမ္းရြာ ႏွင့္အနီး ေရႊဂြန္း၊ ေရႊတိုက္၊ ဖလားရြာမွ အိမ္သံုး၊ လုပ္ငန္းသံုး၊ စဥ့္အိုးအေရာင္းဆိုင္ မ်ား ျဖစ္သည္။ အိုးပုတ္၊ ခ်ိဳး႐ုပ္၊ ငပိအိုး၊ ဆားအိုး၊ ဆီအိုး၊ အင္တံု ႀကီး/ေသး၊ ေဆးလိပ္ခြက္၊ ပန္းအိုးမ်ိဳးစံုမွ ရာဝင္စဥ့္အိုးႀကီးထိ အမ်ိဳး အစားစံုလင္လွၿပီး ဧရာဝတီျမစ္ေၾကာင္းမွ လာေရာက္၍ ေရာင္းခ်ေၾကာင္း သိရသည္။ ေရာင္းခ်ရာတြင္လည္း အလွစိုက္ပန္းအိုး စဥ့္အေသး ၅၀ဝ က်ပ္၊ ေဆးလိပ္ခြက္ ၅၀ဝ က်ပ္၊ အိုးပုတ္၊ အေမႊးတိုင္ထြန္းခြက္ ၂၀ဝ က်ပ္၊ စဥ့္င႐ုပ္ဆံု ၃၀ဝ က်ပ္မွ ၆၀ဝ က်ပ္၊ ၅၀ ပိႆာဝင္ ခန္႔ အိုးတစ္လံုး ၅၅၀ဝ က်ပ္၊ ရာဝင္ စဥ့္အိုး ၁၂၀ဝ၀ က်ပ္၊ ၁၀ ပိႆာဝင္ အိုးတစ္လံုး ၃၀ဝ၀ က်ပ္၊ အင္တံု တစ္လံုး ၆၀ဝ က်ပ္ ေဈးရွိေၾကာင္း သိရသည္။ `နာဂစ္ၿပီးကတည္းက ဧရာဝတီတိုင္းကို အဓိကထားၿပီး တင္ပို႔ေပးေနရပါတယ္။ NGO အဖြဲ႕က လာဝယ္ၾကတယ္။ ထန္းလ်က္ ေလွာင္ဖို႔အတြက္ ပုဂံ၊ ေညာင္ဦး၊ ေက်ာက္ပန္းေတာင္းေဒသေတြက လည္း အဝယ္မ်ားၿပီး တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး ေရာင္းေနရပါတယ္’ ဟု စဥ့္အိုး အေရာင္းဆိုင္ရွင္ ကိုျပည့္ၿဖိဳးေအာင္က ေျပာျပသည္။
ပြဲေတာ္ရက္မွာ သတ္မွတ္သည့္ရက္အထိ ဇာတ္အဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕က ကျပမႈမရွိ၍ စားေသာက္တန္းမွ ေဈးဆိုင္မ်ား အေရာင္းပါးခဲ့သည္ဟု သိရသည္။ `ေနျပည္ေတာ္ ပ်ဥ္းမနား၊ လယ္ေဝးပြဲက ကူးလာတာပါ။ ႏွစ္စဥ္ ဒီပြဲေတာ္မွာ လာလုပ္တာ ၁၀ ႏွစ္ေလာက္ရွိပါၿပီ။ ကုန္က်စရိတ္ က တစ္ရက္ကို တစ္ေသာင္းခြဲ၊ ႏွစ္ေသာင္းေလာက္ရွိတယ္။ မီးေခ်ာင္း တစ္ေခ်ာင္းကို ၁၅၀ဝ ဆိုေတာ့ ပြဲေတာ္ရက္မွာ မီးေခ်ာင္းဖိုးတင္ကို ကိုးေသာင္းေက်ာ္ေလာက္ က်တယ္။ အေထြေထြ ကုန္က်စရိတ္၊ အခြန္ အခေတြနဲ႔မကိုက္လွဘူး’ လို႔ ရဟတ္ပိုင္ရွင္ တစ္ဦးက ေျပာျပသည္။
အမွတ္(၁) ဇာတ္႐ံုႏွင့္ အမွတ္(၂) ဇာတ္႐ံုၾကား ယခုေနရာသည္ ပြဲေဈးတန္းေလွ်ာက္သူမ်ားႏွင့္ စည္ကားလွသည့္အတြက္ ခ်ားရဟတ္မ်ား အဆင္ေျပေသာ ေနရာ ျဖစ္သည္။ ပြဲလာၾကည့္ရင္း ျဖတ္မိမွ ရဟတ္ကို စီးၾကမည္ျဖစ္ရာ ခ်ား၊ ရဟတ္မ်ားကို သီးသန္႔ေနရာခ်ထားေပးျခင္းထက္ ယခုေနရာကသာ ဇာတ္႐ံုႏွင့္ ခ်ားရဟတ္အတြက္ အဆင္ေျပလိမ့္မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ပြဲစည္ကားေရးအတြက္၊ ရပ္ေဝးမွ ရဟတ္အဖြဲ႕မ်ား အတြက္ စဥ္းစားေပးသင့္လွပါသည္။ပခုကၠဴၿမိဳ႕ကို တမာေျမဟု တင္စားသလို ၿမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕အဓိက လမ္းမ်ားျဖစ္ေသာ ေပါက္၊ ၿမိဳင္လမ္းမွာ တမာပင္ေတြ အုပ္မိုးေနတာ ေတြ႕ရသည္။ ပခုကၠဴႏွင့္ ၁၂ မိုင္အကြာ ကန္ေတာ္ေက်းရြာဇာတိျဖစ္ေသာ ကြ်န္ေတာ့္အဖို႔ မအားလပ္သည့္အတြက္ ပြဲေတာ္ကို တစ္ညအိပ္သာ ေလ့လာေရးသားရတာ အားမရလွပါ။ ရာသီခ်ိန္မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ တမာပြင့္ေတြ မျမင္ရေသာ္လည္း တမာရနံ႔ေတြကို သတိတရရွိေနပါ သည္။ အညာေျမမွာ တမာေတြ ေဝလွ်င္ျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္ တစ္ေခါက္ အေရာက္လာခ်င္ပါေသးသည္။
၀ုိင္း
ဧရာ အေနာက္ ၿမိဳ႕ေတာ္ ပခုကၠဴၿမိဳ႕မွ ပုဂံျပည့္ရွင္ အေလာင္းစည္သူ မင္းႀကီး သကၠရာဇ္ ၄၇၉ တြင္ တည္ထား ကိုးကြယ္ ခဲ့သည့္ ေရွးေဟာင္း သမိုင္းဝင္ သီဟိုဠ္ရွင္ ျမတ္စြာ ဘုရားႀကီး၏ ၈၉၃ ႀကိမ္ေျမာက္ ဗုဒၶပူဇနိယ ပြဲေတာ္ကို နယုန္လဆန္း ၈ ရက္မွ လျပည့္ေက်ာ္ ၁၀ ရက္ေန႔ အထိ ၁၈ ရက္တိုင္တိုင္ ေပ်ာ္ပြဲ၊ ရႊင္ပြဲ၊ ေစ်းပြဲ၊ ဇာတ္ပြဲ၊ ေတးသ႐ုပ္ေဖာ္၊ ဘားဆပ္ကပ္ စသည္တို႔ျဖင့္ စည္ကား သိုက္ၿမိဳက္စြာ က်င္းပခဲ့သည္။ အညာေဒသ ၏ အထင္ကရ ပြဲေတာ္ ႀကီးကို ရပ္ေဝးမွ ေစ်းသည္မ်ား ပြဲေတာ္ရက္မတိုင္မီ ႀကိဳတင္ ေရာက္ရွိ ေနေသာေၾကာင့္ ေစ်းပြဲရက္က တစ္လခန္႔အထိ ႏွစ္စဥ္ ၾကာျမင့္သည္။ ယခုႏွစ္ ပြဲေတာ္ရက္မွာ ဆိုင္ခန္းေပါင္း ၁၆၀၁ ဆိုင္ ခင္းက်င္း ေရာင္းခ်ခဲ့ၿပီး ပြဲေစ်းတန္းတြင္လည္း အထည္တန္း၊ စားေသာက္တန္း၊ သင္ျဖဴးဖ်ာတန္း၊ စဥ့္အိုးတန္း၊ မီးဖိုေခ်ာင္သံုး ပစၥည္း တန္း၊ ေတာင္သူသံုး ပစၥည္းမ်ိဳးစံု တန္း စသည္ျဖင့္ အမ်ိဳးတူ အလိုက္ ေနရာ ခ်ထား ေပးသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ မႏၱေလးမွ နာမည္ေက်ာ္ ပါတိတ္ အေရာင္းဆိုင္မ်ား၊ ပိုစတာ၊ ေရဒီယို၊ ကက္ဆက္၊ စီဒီေခြအေရာင္းဆိုင္ မ်ား၊ ပန္းခက္၊ ပန္းပြင့္၊ ပန္းစည္းစံုလင္လွေသာ ပန္းအလွ အေရာင္းဆိုင္ မ်ား၊ စတီးခြက္၊ ပလတ္စတစ္ခြက္ စသည့္ အေရာင္းဆိုင္မ်ားကို ရွည္လ်ားေသာ ပြဲတန္း ေက်းလက္ Super Market မွာ စည္ကားစြာ ေတြ႕ရသည္။
ေဒသခံေစ်းဆိုင္မ်ားက လြဲ၍ ရပ္ေဝးမွ ေစ်းဆိုင္ အမ်ားစုက ပဲခူး ေရႊေမာ္ေဓာ ဘုရားပြဲေတာ္ႏွင့္ ၿမိဳင္နယ္ နတ္ပြဲမ်ားက ကူးလာေၾကာင္းသိရ ၿပီး သီဟိုဠ္ရွင္ ဘုရားပြဲေတာ္ ရက္ၿပီးလွ်င္ ေရစႀကိဳ၊ ျမင္းျခံ၊ ေက်ာက္ဆည္ နတ္ပြဲမ်ားသို႔ကူးၿပီး ထိုမွတစ္ဆင့္ မႏၱေလး၊ ေတာင္ျပံဳး၊ ရတနာ့ဂူနတ္ပြဲ မ်ားသို႔ ကူးၾကမည္ဟု သိရသည္။ `သီဟိုဠ္ရွင္ဘုရားပြဲေတာ္ကို ပုဂံ ငါ့သေရာက္နယ္၊ ၿမိဳင္နယ္၊ ေပါက္နယ္၊ ကံမ၊ ထီးလင္း၊ ဂန္႔ေဂါ၊ ေရစႀကိဳ၊ မအူ စသည့္ ေဒသမ်ားမွ ဘုရားဖူးလာရင္း တစ္ႏွစ္စာလိုအပ္ သည့္ မီးဖိုေခ်ာင္သံုးပစၥည္းမ်ား၊ လယ္ယာသံုးပစၥည္းမ်ား၊ အဝတ္ အထည္၊ ပရေဆးမွအစ ႏွစ္စဥ္လာေရာက္ဝယ္ယူၾကတာမို႔ အထူး စည္ကားလွပါသည္။ ဒီႏွစ္အပူလိႈင္းဒဏ္ေၾကာင့္ ေတာင္သူေတြ စီးပြား ေရးအနည္းငယ္ က်ပ္တယ္ဆိုေပမဲ့ ပြဲေတာ္ရဲ႕စည္ကားမႈကေတာ့ ေလ်ာ့မသြားပါဘူး’ဟု ပြဲေတာ္ က်င္းပေရး ေကာ္မတီဥကၠ႒ ဦးဆင္ေပါက္က ပြဲေတာ္ရဲ႕လက္ရွိစည္ကားမႈအေနအထားကို သံုးသပ္ျပပါသည္။ ပြဲေတာ္ ရက္မ်ားတြင္ သြားေရးလာေရး အဆင္ေျပရန္အတြက္ အမွတ္(၁) ေဈးႀကီးႏွင့္ ပြဲေတာ္သို႔ သံုးဘီးဆိုင္ကယ္မ်ား ေျပးဆြဲေပးေနေၾကာင္း သိရသည္။ ပခုကၠဴၿမိဳ႕အနီး ေက်းရြာမ်ားမွလည္း အဝတ္အထည္၊ ပလတ္စတစ္ အိမ္သံုး ပစၥည္းမ်ား၊ ဖိနပ္၊ ေစာင္အေရာင္းဆိုင္မ်ား ဖြင့္လွစ္ ေရာင္းခ်မႈ မ်ားေၾကာင္း သိရသည္။ ေစ်းဆိုင္အမ်ားစုတြင္ ႀကိဳက္တာယူ ၅၀ဝ က်ပ္၊ ၁၅၀ဝ က်ပ္၊ ၂၅၀ဝ က်ပ္ စသျဖင့္ ေစ်းႏႈန္းမ်ား၊ ခ်ိတ္ဆြဲ ေရာင္းခ်သည္ကို ေတြ႕ရသည္။ မႏၱေလးၿမိဳ႕မွ နာမည္ေက်ာ္ ပါတိတ္ အေရာင္းဆိုင္ ႏွင့္ ဗီဒီယို႐ုပ္ရွင္ မင္းသားတစ္ဦး၏ ႐ွဴေဆးအေရာင္းဆိုင္မွာ ေဒသခံမ်ား တိုးေဝွ႔ ဝယ္ယူေနၾကသည္။ ပြဲေတာ္လာ ေက်းလက္မွလံုမငယ္တို႔ရဲ႕ ဝတ္စားမႈ ဖက္ရွင္ ကလည္း ၿမိဳ႕ျပဆန္လာသည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ရာစုႏွစ္ ႏွစ္စုေက်ာ္က ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရသည့္ သနပ္ခါးပါးကြက္၊ စရစ္ဝိုင္းႏွင့္ လံုမပ်ိဳ ေလးေတြကို ပြဲေဈးတန္းမွာ မေတြ႕ရေတာ့။ ပြဲေတာ္အတြင္း စီဒီေခြ အေရာင္းဆိုင္က ျပသေနေသာ အလွဖန္တီးရွင္မ်ား၊ ဖက္ရွင္႐ိႈးမွာ ပြဲေတာ္လာအမ်ိဳးသမီးအမ်ားစု အနားယူရင္း ေငးေမာၾကည့္႐ႈေနတာ ေတြ႕ရေတာ့ ေက်းလက္စ႐ိုက္အသြင္ကို မွတ္တမ္းတင္ခ်င္ေသာ ကြ်န္ေတာ့္အဖို႔ ကင္မရာခလုတ္ကို ႏွိပ္ရမွာ ဝန္ေလးေနမိသည္။
သီဟိုဠ္ရွင္ဘုရားသမိုင္း
`ျမတ္ေသာ ေလွစၾကာရွင္မင္းႀကီးသည္ ဘုရား႐ုပ္တုေတာ္ကား ဒိကၡဏသာခါ မဟာေဗာဓိအစစ္တည္း။ သာသနာငါးေထာင္ တည္သမွ် ကာလပတ္လံုး ဘံုသံုးပါး၌ျဖစ္ေသာ နတ္လူတို႔အား ေကာင္းမႈအက်ိဳး မ်ားစိမ့္ေသာငွာ၊ ေလ်ာက္ပတ္ေကာင္းမြန္ ၾကန္အင္ လကၡဏာ မွန္ကန္ စြာေသာ ေျမေတာ္အရပ္၌ တည္ထား ကိုးကြယ္ေတာ္ မူေလာ့၊ သင္မင္းႀကီး ၏ နန္းေတာ္အတြင္း၌သာ ပူေဇာ္ကိုးကြယ္ေသာ သတၲဝါတို႔အား အစီးအပြား မျဖစ္ထြန္းရာ ျဖစ္ေတာ့မည္’ ဟူ၍ ေျပာဆိုျပန္သည္။စၾကာေလွရွင္ နရပတိစည္သူမင္းႀကီးလည္း ေခ်ငံသာယာစြာ ေျပာဆိုၿပီးလွ်င္ သိၾကားမင္းဆိုတိုင္း ျပဳအံ့ဟု ဝန္ခံေတာ္မူသည္။ သိၾကားမင္းကူညီ၍ `သိဃႋုဠ္ရွင္’ ဟု သမုတ္မွည့္ေခၚေတာ္မူသည္။ လိပ္ကမၺည္းလည္း တပ္ေစသည္။ ဗိုလ္လူတို႔အားလည္း အမွတ္အသား ျပဳေစသည္ဟု မွတ္သားရပါသည္။ ေကာင္းမႈကုသိုလ္
သီဟိုဠ္ရွင္ဘုရားပြဲေတာ္ရက္မွာ သီရိမဂၤလာဝတ္ရြတ္ေတာ္အဖြဲ႕မွ ႏွစ္စဥ္ အလွဴခံ ကုသိုလ္ျပဳေပးေၾကာင္း သိရသည္။ သီရိမဂၤလာဝတ္ရြတ္ ေတာ္အဖြဲ႕မွ ၁၁၁၄ ခုႏွစ္က လာေရာက္ဖြဲ႕စည္းေပးထားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။ သီဟိုဠ္ရွင္ဘုရား သီရိမဂၤလာ ဝတ္ရြတ္ေတာ္ အဖြဲ႕တြင္ ပခုကၠဴၿမိဳ႕ေပၚ ရပ္ကြက္ေပါင္း ၁၅ ခုမွ လုပ္အားကုသိုလ္ရွင္မ်ား ပါဝင္ေၾကာင္း သိရသည္။
သီဟိုဠ္ရွင္ဘုရားရဲ႕ အေရွ႕ေတာင္ဘက္ ေဂါပကအဖြဲ႕႐ံုးခန္းအနီး အံု႔ဆိုင္းေနတဲ့ သစ္ပင္ႀကီးေအာက္မွာ နတ္ကြန္း၊ နတ္နန္းေလးေတြကို ေတြ႕ရပါသည္။ ပြဲေတာ္တြင္း လမ္းေလွ်ာက္ရင္း နတ္ဒိုးသံေတြကို ပြဲေတာ္ရက္အတြင္းမွာ ၾကားေနရမွာပါ။ မယ္စိမ္းညိဳဟာ အေလာင္း စည္သူမင္းႀကီးရဲ႕ မိဖုရားတစ္ပါးပါ။ `သမိုင္းမွာေတာ့ အေလာင္းစည္သူမင္းႀကီး ေဖာင္စၾတာနဲ႔ လွည့္လာတဲ့အခါ ဟိုအေနာက္နားမွာ ေပါက္အင္းဆိုတာရွိပါတယ္။ အခု ၁၀၁ တပ္မတည္ထားတဲ့ ေနရာေပါ့။ အဲဒီနားမွာ ေရလုပ္ငန္းလုပ္တဲ့သူေတြ ကြန္ပစ္တဲ့ေနရာေရာက္တဲ့အခါ ခါးေတာင္းက်ိဳက္ၿပီး ကြန္ပစ္ေနတဲ့ ေရလုပ္သားကိုျမင္ေတာ့ ဘုရင္ကေတာ္ မယ္စိမ္းညိဳက ျပံဳးေတာ္မူ လိုက္တာကို ဘုရင္က ရာဇဣေႁႏၵမဲ့တယ္ဆိုၿပီး သံလ်က္နဲ႔ ခုတ္သတ္ လိုက္တာပါ။ အဲဒီမွာ ေသသြားေတာ့ ဒီမွာ ဘုရားတည္တဲ့အခါ ဘုရား အမႀကီးအေနနဲ႔ ဒီနတ္စင္ကို တည္ေပးရတာပါ။ ေသသြားေတာ့ မယ္စိမ္းညိဳက ကိုယ္ဝန္နဲ႔ဆိုေတာ့ ဒီသားကိုထုတ္ၿပီး ဂူတည္ပါတယ္။ သမိုင္းအလာ သားထုတ္ဂူကေန အခု ေရႊဂူဘုရားျဖစ္လာရတာပါ။ မယ္စိမ္းညိဳအေၾကာင္းျပဳၿပီး ေပးထားတဲ့ ဒီနတ္ကြန္းမွာ အလွည့္က် နတ္ကေတာ္သံုးဦးထားေပးပါတယ္။ အလွည့္က် နတ္ကေတာ္က ဘုရားကို ငါးေသာင္းေပးလွဴပါတယ္’ ဟု ေဂါပကအဖြဲ႕မွ ဦးဆင္ေပါက္က ရွင္းျပပါသည္။ ျပံဳး႐ံုေလးနဲ႔ အသတ္ခံရတဲ့မယ္စိမ္းညိဳအေပၚ က႐ုဏာသက္မိၿပီး မယ္စိမ္းညိဳ နတ္ျဖစ္ေၾကာင္း သမိုင္းအေထာက္အထားမရွိေပ။ အကယ္၍မ်ား မကြ်တ္လြတ္ေသးရင္ ဆိုတဲ့အသိနဲ႔ ဘုရားမွာ လွဴဒါန္းမႈအတြက္ အမွ်ေပးေဝခဲ့ပါသည္။ ဘုန္းတန္ခိုးႀကီးၿပီး လက္ညႇိဳးၫႊန္ရာ ေရ ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ အေလာင္းစည္သူမင္းႀကီးရဲ႕ေဖာင္စၾကာအနားမွာ ေရလုပ္ သားေတြက အ႐ိုအေသမေပးဘဲ ပံုမွန္အလုပ္ျဖစ္တဲ့ ကြန္ပစ္တဲ့ အလုပ္ လုပ္ေနတယ္ဆိုတာလည္း နားမလည္ႏိုင္ေအာင္ျဖစ္ရပါသည္။ ပြဲေဈး တန္းကို ေက်ာေပး၊ ကြင္းျပင္က်ယ္ကို မ်က္ႏွာမူထားတဲ့ မယ္စိမ္းညိဳရဲ႕ နတ္ကြန္းေလးက ေလတျဖဴးျဖဴးနဲ႔ ေအးခ်မ္းလွပါသည္။ အသက္ ၇၀ ေက်ာ္ နတ္ကေတာ္ အမယ္အိုကေတာ့ ပတ္မႀကီးကို ေက်ာေပးၿပီး သံုးေပခန္႔အျမင့္ရွိတဲ့ မယ္စိမ္းညိဳရဲ႕႐ုပ္တုကို ေငးေနပါသည္။
မယ္စိမ္းညိဳနတ္ကြန္းရဲ႕ ကြင္းျပင္တစ္ဖက္က အေဆာက္အဦမွာ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ ၾကက္ေျခနီအဖြဲ႕၊ တိုင္းရင္းေဆးအဖြဲ႕၊ ၿမိဳ႕နယ္ က်န္းမာေရးဌာန၊ လံုျခံဳေရး စသျဖင့္ ႐ံုးခန္းငယ္ေလးမ်ားကို ေတြ႕ရပါ သည္။
ပြဲေတာ္ရက္ေတြမွာ ပခုကၠဴေဆး႐ံုအုပ္ႀကီး ေဒါက္တာ ဦးကိုကိုႀကီး ၏ လမ္းၫႊန္မႈျဖင့္ ၿမိဳ႕မက်န္းမာေရးဌာန၊ ေက်ာင္းက်န္းမာေရးႏွင့္ တျခားအဖြဲ႕မ်ား ပါဝင္သည္။ ယခုႏွစ္ ပြဲေတာ္ရက္ေတြမွာ သာမန္ ေခ်ာင္းဆိုး၊ ဖ်ားနာမႈမွလြဲ၍ တျခားေရာဂါမ်ား မရွိေၾကာင္း သိရသည္။ ဇာတ္႐ံုအနီး ေဈးတန္းမွာ ယာယီေရေလာင္းအိမ္သာမ်ား ထားေပးထားသည္။ ဝမ္းပ်က္ဝမ္းေလွ်ာႏွင့္ ကူးစက္ေရာဂါေတြ မျပန္႔ပြားဖို႔ ႏွစ္စဥ္ ရက္ရွည္က်င္းပေသာ ပြဲေတာ္မို႔ ေရေလာင္းအိမ္သာကို အုတ္ႏွင့္ စနစ္ တက် ေဆာက္လုပ္သင့္ပါသည္။ ဝမ္းေရာဂါ မျဖစ္ပြားဖို႔အတြက္ ေရသန္႔ ေသာက္ရန္၊ အမွည့္လြန္အသီး မစားရန္၊ အစားအေသာက္ မ်ားတြင္ ယင္မနားေစရန္ တာဝန္က် ဆရာမေတြ အဖြဲ႕ခြဲၿပီး ေစ်းဆိုင္ေတြကို ပညာေပး လုပ္ေဆာင္တယ္လို႔ သိရပါသည္။ ခုခံအားက်ဆင္း၊ ကာလ သားေရာဂါတိုက္ဖ်က္ေရးမွ ဆရာ ေဒါက္တာတင္ေမာင္ေထြးက ရပ္ကြက္မွ သက္ဆိုင္ရာမ်ားႏွင့္ေပါင္းၿပီး ပညာေပးလုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ေဆာင္ထားၿပီဟု သိရပါသည္။ ပြဲေတာ္ရက္တြင္ ခုခံအားႏွင့္ ကာလသားေရာဂါပညာေပးေဆာင္ရြက္ မႈကိုေတာ့ မေတြ႕ခဲ့ရေပ။ ပခုကၠဴနယ္မွ လူငယ္မ်ား စု႐ံုးေရာက္ရွိတတ္ေသာ ယခုလို ပြဲေတာ္ရက္တြင္ ခုခံအားႏွင့္ ကာလသားေရာဂါအေၾကာင္း ကိုလည္း ေနာက္ႏွစ္ေတြမွာ ပညာေပးလုပ္ေဆာင္ဖို႔ စီစဥ္သင့္သလို မိုးႀကိဳးငွက္ငယ္ေလးမ်ားဇာတ္႐ံုအနီးမွ အမိႈက္ပံုကိုလည္း စနစ္တက် အမိႈက္ပံုထားေပးဖို႔ လိုအပ္မည္ ထင္ပါသည္။
ပြဲေတာ္ႏွင့္ ေဖ်ာ္ေျဖေရး
သီဟိုဠ္ရွင္ျမတ္စြာဘုရားပြဲေတာ္ႀကီးမွာ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲအျဖစ္ နယုန္ လဆန္း ၁၀ ရက္မွ နယုန္လဆုတ္ ၁၀ ရက္ေန႔အထိ အမွတ္(၁) ဇာတ္႐ံုတြင္ ၿမိဳ႕ေရႊမန္းသား ဖိုးခ်စ္၊ အမွတ္(၂) ဇာတ္႐ံုတြင္ ဟန္ဇာ မိုးဝင္း၊ အမွတ္(၁)ႏွင့္ အမွတ္(၂)ၾကား ဇာတ္႐ံုတြင္ မိုးႀကိဳးငွက္ငယ္ ေလးမ်ားအဖြဲ႕ရွိပါသည္။ ယခုႏွစ္တြင္ ဆက္ကပ္အဖြဲ႕ ေလ်ာ့သြားေၾကာင္း သိရသည္။ ပြဲေဈးတန္းတြင္လည္း ဓာတ္ပံုဆိုင္မ်ား၊ ခ်ားရဟတ္မ်ား ႏွင့္ စည္ကားလွပါသည္။
ယခုႏွစ္ဇာတ္႐ံုမ်ားတြင္ နာမည္ေက်ာ္ သ႐ုပ္ေဆာင္၊ အဆိုေတာ္ေတြ မပါတာ ေတြ႕ရပါသည္။ ျမန္မာမွန္ရင္ ပုဂံေရာက္ဖူးရမယ္၊ ရဟန္းဝတ္ ဖူးရမယ္၊ ဇာတ္ပြဲၾကည့္ဖူးရမယ္္ ဆိုတဲ့ စာေရးဆရာမႀကီး ေဒၚခင္မ်ိဳးခ်စ္ရဲ႕ ေဆာင္ပုဒ္နဲ႔ ၿမိဳ႕ေရႊမန္းသား ဖိုးခ်စ္ရဲ႕ ဇာတ္႐ံုက ခမ္းနားထည္ဝါသလို ႏွစ္ပါးသြားအေခြနဲ႔ ပရိသတ္အခိုင္အမာရေနတဲ့ ဟန္ဇာမိုးဝင္းဇာတ္အဖြဲ႕ ကလည္း ပခုကၠဴက ပြဲခ်စ္သူေတြကို အမိအရ ဖမ္းစားႏိုင္ခဲ့ပါသည္။ ဇာတ္႐ံုမ်ားတြင္ ပခုကၠဴ နယ္စံုကထက္ ဒီႏွစ္ ၿမိဳ႕ေပၚ ပရိသတ္ မ်ားေၾကာင္း သိရသည္။
`ဟိုတုန္းကေတာ့ ဦးတင္ေမာင္၊ စိန္ေအာင္မင္း၊ ပန္တ်ာၾကည္လင္ တို႔ အမ်ားဆံုး ဝင္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က ပြဲေဈးတန္းက က်ဥ္းေပမဲ့ ဇာတ္႐ံုႀကီး သံုး႐ံုရွိခဲ့တယ္။ အခု ႏွစ္႐ံုပဲရွိေတာ့တယ္။ မိုးႀကိဳးငွက္ငယ္၊ ဆက္ကပ္နဲ႔ေပါင္းမွ ေလး႐ံုပဲရွိတယ္။ မ်က္လွည့္၊ တုတ္ထိုးအဖြဲ႕ေတြ လည္း မလာေတာ့ဘူး။ သယ္ယူစရိတ္ေတြ ျမင့္တက္လာတာေၾကာင့္ လည္း ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္အသက္ ၈၀ ေက်ာ္ပါၿပီ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ငယ္ငယ္တုန္းကဆို ပြဲေတာ္ကို အေဝးရြာေတြက လွည္းေတြနဲ႔ လာၾကတယ္။ ေပါင္းမိုးလွည္းေတြနဲ႔ေပါ့။ အဓိကေပါင္းမိုးလွည္းေတြနဲ႔ လာၾက တဲ့ မိသားစုေတြက နယုန္လျပည့္ေန႔ ပခုကၠဴၿမိဳ႕ေပၚ သံဃာကုန္ေလာင္း တဲ့ သပိတ္ဆြမ္းအတြက္ ညအိပ္လာၾကတာပါ။ မနက္အေစာႀကီးထၿပီး ဆြမ္းထခ်က္ၾကတယ္။ ဟိုးတုန္းက ႐ုပ္ေသးကို ရပ္ေဝးက ဧည့္သည္ ေတြကို ဧည့္ခံ သေဘာမ်ိဳးနဲ႔ ထည့္ေပးတယ္။ အခု ႐ုပ္ေသးကလည္း ငွားလို႔ မရလို႔ ႐ုပ္ေသးမပါႏိုင္တာ ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ရွိသြားပါၿပီ။ ဟိုတုန္း က ပုဂံတိုက္ဝန္းက်င္မွာ လွည္းဝိုင္းေတြ ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္။ လွည္းေတြ ရာခ်ီၿပီး လာၾကပါတယ္။ မန္က်ည္းပင္ကြက္လပ္မွာလည္း လွည္းဝိုင္းေတြ ဖြင့္ေပးရပါတယ္။ အခုေတာ့ လွည္းေတြ အလာနည္းသြားၿပီ}ဟု ေဂါပကအဖြဲ႕ဝင္တစ္ဦးက ေျပာျပသည္။
လွည္းနဲ႔လာေသာ မိသားစုမ်ားမွ ကေလးမ်ားသည္ ႐ုပ္ေသး႐ံု မ်ားမွာပင္ စုျပံဳ၍ အိပ္ၿပီး မနက္လင္းမွ ကိုယ့္ေနရာကိုယ္ ျပန္ၾက ေၾကာင္း သိရသည္။ ယခင္တုန္းက ျမင္းျခံ႐ုပ္ေသး၊ ေအာင္လံ႐ုပ္ေသး မ်ား အလြယ္တကူ ငွားရန္အဆင္ေျပခဲ့သည္။ ယခုအခါ အစိုးရ ႐ုပ္ႀကီး စင္ဆိုတာ ရွိေသာ္လည္း ငွားရန္အဆင္မေျပ၍ ႐ုပ္ေသးအဆက္ျပတ္ ရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။ စတိတ္႐ိႈးအသားေပးလာေသာ ယေန႔ ဇာတ္သဘင္မ်ားကိုၾကည့္၍ သက္ႀကီးပိုင္း မ်ားက ဟိုအရင္က ေနာက္ပိုင္းဇာတ္မ်ားကို သတိတရျဖစ္ေနၾကသည္။ `တခ်ိဳ႕ဇာတ္ထုပ္ ေတြကို ႏွစ္ရက္ဆက္ၿပီး ကရတယ္။ သီေပါမင္းပါေတာ္မူခန္းဆို ေတာ္ေတာ္ ထည္ထည္ဝါဝါ ကခဲ့တယ္’ ဟု ေက်ာက္စရစ္ကန္ေက်းရြာမွ အသက္ ၆၀ အရြယ္ ဦးၫြန္႔ေရႊက ေျပာျပသည္။
ပြဲေတာ္ရက္ ေရာင္းဝယ္မႈ
ရွည္လ်ားလွတဲ့ ပြဲေတာ္ေဈးတန္းတစ္ေလွ်ာက္က ေဈးဆိုင္အမ်ားစု က ဒီႏွစ္ပြဲေတာ္မွာ ေဈးဝယ္ေအးတယ္လို႔ တစ္ညီတည္း ေျဖသံၾကားရ သည္။ အဝတ္အထည္ဆိုင္၊ စတီးခြက္၊ ပလတ္စတစ္ခြက္ စတဲ့ အိမ္သံုးပစၥည္းအေရာင္းဆိုင္ေတြသာ အေရာင္းအဝယ္သြက္တယ္ ဆိုေပမဲ့ မႏွစ္က ေရာင္းဝယ္မႈကိုေတာ့ မမီေၾကာင္း သိရသည္။ ေက်းလက္အိမ္သံုး၊ ေတာင္သူ အသံုးအေဆာင္ျဖစ္တဲ့ ဆန္ေကာ၊ ဆန္ခါ၊ ေတာင္း၊ သင္ျဖဴးဆိုင္အမ်ားစုကေတာ့ ဆိပ္ျဖဴ ၿမိဳ႕နယ္ တဲႀကီးရြာအနီးက ျဖစ္ေၾကာင္း သိရပါသည္။ ႏွီးေရအိုးဖံုး၊ ဝါးခ်ိန္ခြင္၊ ထန္းေခါက္ဖာ စသျဖင့္လည္း စံုလင္လွတာ ေတြ႕ရပါသည္။
ေတာင္သူသံုးပန္းပဲတန္းမွာ ဓား၊ တံဇဥ္၊ ကပ္ေၾကး၊ ေပါက္ျပား၊ ထယ္၊ တူ စသျဖင့္ ပစၥည္းအေသးမွစ၍ စံုလင္စြာ ေတြ႕ရသည္။ ေတာင္သူသံုးပန္းပဲပစၥည္းမ်ားကို ပခုကၠဴၿမိဳ႕နယ္ ကိုင္းမံုညႇင္းရြာက လာေရာက္ေရာင္းခ်မႈမ်ားေၾကာင္း သိရသည္။ ]ဒီပြဲၿပီးရင္ ၿမိဳ႕သာနတ္ပြဲကို ကူးမွာပါ။ အခု ၿမိဳင္နယ္ဖ်ာသီနတ္ပြဲက ကူးလာတာပါ။ ဖ်ာသီနတ္ပြဲက ေတာ္ေတာ္ေရာင္း ရသယ္။ ဒီမွာေတာ့ အေရာင္းအဝယ္ ေအးသယ္’ ဟု ေတာင္သူသံုးပန္းပဲ ပစၥည္းအေရာင္းဆိုင္ တစ္ဦးက ေျပာျပသည္။ ပြဲေတာ္ရက္မွာ အေရာင္းအဝယ္သြက္တာက ေရႊဘိုၿမိဳ႕ ႏြယ္ၿငိမ္းရြာ ႏွင့္အနီး ေရႊဂြန္း၊ ေရႊတိုက္၊ ဖလားရြာမွ အိမ္သံုး၊ လုပ္ငန္းသံုး၊ စဥ့္အိုးအေရာင္းဆိုင္ မ်ား ျဖစ္သည္။ အိုးပုတ္၊ ခ်ိဳး႐ုပ္၊ ငပိအိုး၊ ဆားအိုး၊ ဆီအိုး၊ အင္တံု ႀကီး/ေသး၊ ေဆးလိပ္ခြက္၊ ပန္းအိုးမ်ိဳးစံုမွ ရာဝင္စဥ့္အိုးႀကီးထိ အမ်ိဳး အစားစံုလင္လွၿပီး ဧရာဝတီျမစ္ေၾကာင္းမွ လာေရာက္၍ ေရာင္းခ်ေၾကာင္း သိရသည္။ ေရာင္းခ်ရာတြင္လည္း အလွစိုက္ပန္းအိုး စဥ့္အေသး ၅၀ဝ က်ပ္၊ ေဆးလိပ္ခြက္ ၅၀ဝ က်ပ္၊ အိုးပုတ္၊ အေမႊးတိုင္ထြန္းခြက္ ၂၀ဝ က်ပ္၊ စဥ့္င႐ုပ္ဆံု ၃၀ဝ က်ပ္မွ ၆၀ဝ က်ပ္၊ ၅၀ ပိႆာဝင္ ခန္႔ အိုးတစ္လံုး ၅၅၀ဝ က်ပ္၊ ရာဝင္ စဥ့္အိုး ၁၂၀ဝ၀ က်ပ္၊ ၁၀ ပိႆာဝင္ အိုးတစ္လံုး ၃၀ဝ၀ က်ပ္၊ အင္တံု တစ္လံုး ၆၀ဝ က်ပ္ ေဈးရွိေၾကာင္း သိရသည္။ `နာဂစ္ၿပီးကတည္းက ဧရာဝတီတိုင္းကို အဓိကထားၿပီး တင္ပို႔ေပးေနရပါတယ္။ NGO အဖြဲ႕က လာဝယ္ၾကတယ္။ ထန္းလ်က္ ေလွာင္ဖို႔အတြက္ ပုဂံ၊ ေညာင္ဦး၊ ေက်ာက္ပန္းေတာင္းေဒသေတြက လည္း အဝယ္မ်ားၿပီး တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး ေရာင္းေနရပါတယ္’ ဟု စဥ့္အိုး အေရာင္းဆိုင္ရွင္ ကိုျပည့္ၿဖိဳးေအာင္က ေျပာျပသည္။
ပြဲေတာ္ရက္မွာ သတ္မွတ္သည့္ရက္အထိ ဇာတ္အဖြဲ႕တစ္ဖြဲ႕က ကျပမႈမရွိ၍ စားေသာက္တန္းမွ ေဈးဆိုင္မ်ား အေရာင္းပါးခဲ့သည္ဟု သိရသည္။ `ေနျပည္ေတာ္ ပ်ဥ္းမနား၊ လယ္ေဝးပြဲက ကူးလာတာပါ။ ႏွစ္စဥ္ ဒီပြဲေတာ္မွာ လာလုပ္တာ ၁၀ ႏွစ္ေလာက္ရွိပါၿပီ။ ကုန္က်စရိတ္ က တစ္ရက္ကို တစ္ေသာင္းခြဲ၊ ႏွစ္ေသာင္းေလာက္ရွိတယ္။ မီးေခ်ာင္း တစ္ေခ်ာင္းကို ၁၅၀ဝ ဆိုေတာ့ ပြဲေတာ္ရက္မွာ မီးေခ်ာင္းဖိုးတင္ကို ကိုးေသာင္းေက်ာ္ေလာက္ က်တယ္။ အေထြေထြ ကုန္က်စရိတ္၊ အခြန္ အခေတြနဲ႔မကိုက္လွဘူး’ လို႔ ရဟတ္ပိုင္ရွင္ တစ္ဦးက ေျပာျပသည္။
အမွတ္(၁) ဇာတ္႐ံုႏွင့္ အမွတ္(၂) ဇာတ္႐ံုၾကား ယခုေနရာသည္ ပြဲေဈးတန္းေလွ်ာက္သူမ်ားႏွင့္ စည္ကားလွသည့္အတြက္ ခ်ားရဟတ္မ်ား အဆင္ေျပေသာ ေနရာ ျဖစ္သည္။ ပြဲလာၾကည့္ရင္း ျဖတ္မိမွ ရဟတ္ကို စီးၾကမည္ျဖစ္ရာ ခ်ား၊ ရဟတ္မ်ားကို သီးသန္႔ေနရာခ်ထားေပးျခင္းထက္ ယခုေနရာကသာ ဇာတ္႐ံုႏွင့္ ခ်ားရဟတ္အတြက္ အဆင္ေျပလိမ့္မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ပြဲစည္ကားေရးအတြက္၊ ရပ္ေဝးမွ ရဟတ္အဖြဲ႕မ်ား အတြက္ စဥ္းစားေပးသင့္လွပါသည္။ပခုကၠဴၿမိဳ႕ကို တမာေျမဟု တင္စားသလို ၿမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕အဓိက လမ္းမ်ားျဖစ္ေသာ ေပါက္၊ ၿမိဳင္လမ္းမွာ တမာပင္ေတြ အုပ္မိုးေနတာ ေတြ႕ရသည္။ ပခုကၠဴႏွင့္ ၁၂ မိုင္အကြာ ကန္ေတာ္ေက်းရြာဇာတိျဖစ္ေသာ ကြ်န္ေတာ့္အဖို႔ မအားလပ္သည့္အတြက္ ပြဲေတာ္ကို တစ္ညအိပ္သာ ေလ့လာေရးသားရတာ အားမရလွပါ။ ရာသီခ်ိန္မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ တမာပြင့္ေတြ မျမင္ရေသာ္လည္း တမာရနံ႔ေတြကို သတိတရရွိေနပါ သည္။ အညာေျမမွာ တမာေတြ ေဝလွ်င္ျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္ တစ္ေခါက္ အေရာက္လာခ်င္ပါေသးသည္။
၀ုိင္း
Tuesday, 7 September 2010
အိမ္(၂)
အဲဒီအခိ်န္တံုးက တစ္ေန႕မုန္႕ဖိုး (၁)က်ပ္ရပါတယ္။ အေဖက လစာထုတ္ရက္မွာ တစ္လစာမုန္႕ဖိုး(၃၀)က်ပ္တစ္ခါတည္းေပးထားပါတယ္။ က်မက တစ္လကို (၁၅)က်ပ္စုထားၿပီး က်န္တဲ့(၁၅)က်ပ္ကိုသံုးပါတယ္။ ဘယ္လိုသံုးလဲဆိုေတာ့ သဇင္ဘီစကြတ္တစ္ထုတ္ကို (၇း၃၀)က်ပ္ေပးရၿပီး တစ္လကိုႏွစ္ထုတ္ဝယ္၊ တစ္ေန႕ဘီစကစ္(၂)ခ်ပ္ႏႈန္းနဲ႕စားတာပါ။ စုထားတဲ့(၁၅)က်ပ္ကို ဘယ္ေနရာမွာသံုးလဲဆိုေတာ့ အဲဒီၿမိဳ႕မွာ (၅)ရက္တစ္ေစ်းရိွပါတယ္။ ေတာကအသီးအရြက္သည္ေတြပါ လာေရာင္းလို႕စည္ကားပါတယ္။ ေစ်းေန႕တိုင္း ေစ်းကိုသြားၿပီး ေရာင္စံုကလစ္ေလးေတြဝယ္စုပါတယ္။ ဆံပင္မွာညွပ္ေလ့ေတာ့မရိွပါဘူး။ ဝယ္ထားတဲ့ကလစ္ေရာင္စံုေလးေတြကို ဗူးေလးတစ္ခုထဲမွာထည့္သိမ္းထားၿပီး ထုတ္ထုတ္ၾကည့္ရတာ ပီတိတစ္ခုပါပဲ။
ေစ်းေန႕မွာစားရတဲ့ တို႕ဖူးေပ်ာ့နဲ႕ မုန္႕တီကိုလဲ စြဲလန္းေနတုန္းပါပဲ။ တို႕ဖူးေပ်ာ့ထဲမွာထည့္စားတဲ့ ၾကာညိႈ႕နဲ႕ မုန္႕ညင္းခ်ဥ္က တၿခားသီးသန္႕ေရာင္းတာေတြနဲ႕ အရသာမတူပါဘူး။ ပိုၿပီးစားလို႕ေကာင္းပါတယ္။ မက္မန္းသီးဆိုရင္လဲ ဆိုင္မွာဝယ္စားရတာထက္ ကိုယ္တိုင္လုပ္တဲ့အိမ္မွာ သြားဝယ္စားရတာ ပိုစားေကာင္းပါတယ္။ ေနာက္တမ္းတမိတာတစ္မ်ိဳးက ထမင္းခ်ဥ္ပါ။ ငါးမုန္႕ေၾကာ္၊ ဂ်ဴးၿမစ္တို႕နဲ႕တဲြစားရတာမွတ္မိေနပါေသးတယ္။ တညင္းသီးနဲ႕ဝက္သားခ်က္၊ ငွက္ေပ်ာဖူးသုပ္၊ မက္ေခါက္ေပါင္း၊ ေရမုန္႕၊ ငွက္ေပ်ာေပါင္း၊ ရွမ္းေၿပာင္းဖူးၿပဳတ္ စားခဲ့ရတာေလးေတြ။
ေက်ာင္းေတြႏွစ္ရွည္ပိတ္ထားတုံးက အိမ္နဲ႕ကပ္ရက္က ေက်ာင္းစာၾကည့္တိုက္ရိွေတာ့ သာအုပ္ေတြငွားဖတ္ၿဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီမွာ ခ်က္နည္းၿပဳတ္နည္းစာအုပ္ေတြ ဖတ္ၿပီး ခ်က္ၾကည့္ပါတယ္။ ဘုရားစာေတြလဲ အလြတ္က်က္ၿဖစ္ပါတယ္။ အေဖတို႕သူငယ္ခ်င္းတစ္ေတြ ပင္ေပါင္ရိုက္သြားရင္ လိုက္သြားၿပီး ႏိုင္တဲ့အဖဲြ႕က ေကာ္ဖီတိုက္တာကို လိုက္ေသာက္ပါတယ္။ ရာသီဥတုေကာင္းေတာ့ ပန္းမ်ိဳးစံုလဲ ရာသီမလပ္ဖူးပြင့္ၾကပါတယ္။ တခါတေလ ဘုရားပန္းမဝယ္မိရင္ ေခ်ာင္းေဘးနဲ႕ မူၾကိဳဝန္းထဲမွာ အေလ့က်ေပါက္ေနတဲ့ ခတၱာလိုမိ်ဳးပန္းေတြ လိုက္ခူးၿပီး ဘုရားပန္းတင္ခဲ့တာကိုလည္း မွတ္မိေနပါေသးတယ္။ စိန္ပန္းၿပာနဲ႕ ခ်ယ္ရီေတြကို အဲဒီက်မွၿမင္ဖူးၿပီး ခ်ယ္ရီပန္းေလးေတြခူးၿပီး စာအုပ္ၾကားမွာညွပ္ထားပါတယ္။ ခ်ယ္ရီပန္းေၿခာက္ေလးေတြဟာ အရမ္းကိုလွပၿပီး အညာမွာရိွတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြဆီ စာထည့္ရင္ ခ်ယ္ရီပန္းေၿခာက္ေလးေတြပါ စာရြက္ၾကားညွပ္ၿပီး ထည့္ေပးေလ့ရွိပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလည္း ခ်ယ္ရီပန္းၿမင္ဖူးေစခ်င္လို႔ေလ။ စြယ္ေတာ္ရြက္ေလးေတြလဲခူးၿပီး စာအုပ္ၾကားမွာ အေၿခာက္ခံဖူးပါတယ္။
ေက်ာင္းကပဲြမွာ ရွမ္းဝတ္စံုေလးနဲ႔ကခဲ့ဖူးတယ္။ ေတးသရုပ္ေဖာ္မွာ ပါဝင္ခဲ့တယ္။ အိမ္နားမွာ တရုတ္စကားပင္အၾကီးၾကီးတစ္ပင္ရွိတယ္။ ပင္စည္ကလည္းအတုတ္ၾကီး၊ ၿဖာထြက္ေနတဲ့သစ္ကိုင္းကလည္း ေအးေအးေဆးေဆးထိုင္ၿပီး စာဖတ္လို႔ရလို႔ စေန၊တနဂၤေႏြေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြဆို တခါတေလ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အဲဒီအပင္ေပၚတက္၊ စာေတြက်က္ခဲ့ဖူးတယ္။ အဲဒီမွာစက္ဘီးစစီးတတ္ၿပီး ညေနတိုင္းၿမိဳ႕ေၿမာက္ဖ်ားကေန ေတာင္ဖ်ားထိစက္ဘီးေလွ်ာက္စီးၿဖစ္တယ္။
Thursday, 2 September 2010
လက္ေဆာင္ေလးမ်ား
လက္ေဆာင္မ်ားမ်ားစားစားရယ္လို႕ေတာ့ မရရွိခဲ့ဖူးပါဘူး။ သူငယ္ခ်င္းေတြက ေမြးေန႕အမွတ္တရေပးခဲ့တာေတြ၊ ခရီးသြားရာကအၿပန္ ဝယ္လာတဲ့ အိမ္ၿပန္လက္ေဆာင္ေလးေတြကိုေတာ့ လက္ခံရရိွခဲ့ဖူးပါတယ္။ အခုႏိုင္ငံၿခားသားမ်ားဆီက ရခဲ့တဲ့ လက္ေဆာင္ေလးေတြအေၾကာင္းေၿပာၿပခ်င္ပါတယ္။ တစ္ခုက သြယ္ဝိုက္ေသာနည္းနဲ႕ရခဲ့တာပါ။ ဌာနကတစ္ေယာက ္pakistan သြားရာကေန အၿပန္ keychainေလးရတာပါ။ ဖိလစ္ပိုင္တစ္ေယာက္က သူ႕ကိုလက္ေဆာင္ေပးတာကို က်မကိုၿပန္ေပးခဲ့တာပါ။ မေလးရွားမွ ဌာနတစ္ခုက ဒုခ်ဳပ္ရဲ႕အမိ်ဳးသမီးလာလည္စဥ္က က်မတို႕ဌာနမွ ပုဂံဘုရားဖူးလိုက္ပို႕ေပးရပါတယ္။ က်မလည္းအဂၤလိပ္လိုေရေရလည္လည္မေၿပာႏိုင္ေပမဲ့ လိုက္ပို႕တဲ့အထဲပါပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ မေလးရွားအက်ီၤတစ္ထည္လက္ေဆာင္ရခဲ့ပါတယ္။ ဝတ္လို႕အဆင္မေၿပလို႕ အမွတ္တရအေနနဲ႕ပဲသိမ္းထားပါတယ္။ ထိုင္းကအဖဲြ႕ေတြ အလုပ္ကိစနဲ႕လာေတာ့ အဲဒီလိုပဲဘုရားဖူးလိုက္ပို႕ရင္းနဲ႕ အၿပန္မွာ keychainေလးတခုလက္ေဆာင္ရပါတယ္။ ထိုင္းေတြကလက္ေဆာင္ေပးေနေတာ့ အတူလာတဲ့အဖဲြ႕ထဲမွာ ၾသစေတးလွ်ကလဲပါပါတယ္။ သူကက်မကို ခဏေစာင့္ပါအံုးေနာ္လို႕ေၿပာၿပီး ဟိုတယ္ထဲဝင္သြားပါတယ္။ ခဏေနၿပန္ထြက္လာၿပီး က်မကိုလက္ေဆာင္လာေပးပါတယ္။ ထိုင္းေတြလက္ေဆာင္ေပးေနတာၿမင္ေတာ့ သူလဲေပးခ်င္လို႕ေနမွာေပါ့ေနာ္။ ေပးတဲ့ပစည္းေလးက ေန႕လည္ကဘုရားေတြလည္ဖူးရင္းနဲ႕ ဝယ္လာတဲ့ ယြန္းလက္ဖက္အစ္ေလးပါ။ အဲဒါေလးဝယ္ေနတဲ့အခိ်န္က က်မမွာ မအီမသာ feelingတစ္ခုခံစားေနရပါတယ္။ ဘာလို႕လဲဆို သူကယြန္းအစ္ဝယ္ဖို႕ေစ်းေမးေတာ့ဆိုင္ရွင္က ၃၀၀၀လို႕ေၿပာပါတယ္။ အမွန္ဆို၇၀၀ေလာက္ပဲတန္တဲ့ပစည္းပါ။ က်မမွာကိုယ့္ဆီလာတဲ့ဧည့္သည္ကို မွန္ကန္တဲ့ေစ်းနဲ႕ရေစခ်င္တဲ့ေစတနာရယ္ တဖက္ကေစ်းသည္ရဲ႕ စားဝတ္ေနေရးကိစကိုထည့္စဥ္းစားရတာနဲ႕ မအီမသာၿဖစ္ေနခဲ့တာပါ။ အဲဒီယြန္းအစ္ေလး လက္ေဆာင္အၿဖစ္ရခဲ့ပါတယ္။ တစ္ခုက က်မရဲ႕ associated professor Scotland ကၿပန္လာေတာ့ londonကေနဝယ္လာတဲ့ ပိုက္ဆံအိတ္ေလးပါ။ အၿဖဴခံေပၚမွာ အစိမ္းေရာင္ပန္းပြင့္ေသးေသးေလးေတြနဲ႕ ခ်စ္စရာေလးပါ။ တစ္ခါပိုက္ဆံအိတ္ေလးပဲ လက္ေဆာင္ထပ္ရၿပန္ပါေသးတယ္။ အဲဒါကေတာ့ butan စံုတဲြတစ္တဲြကို ထမင္းစားဖိတ္ရင္းနဲ႕ရခဲ့တာပါ။ ဂ်ပန္သူငယ္ခ်င္းမေလးဆီက ရတဲ့ လက္ကိုင္ပုဝါေလးေတြ၊ အိုကားစံဆီက ရတဲ့ ပိုက္ဆံအိတ္ေလးေတြ၊ ဝတၲရားအရ လက္ေဆာင္ေပးခဲ့တာပဲၿဖစ္ၿဖစ္၊ ေစတနာအရ ေပးခဲ့တာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ၿမတ္ႏိုးတန္ဖိုးထားမိတာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။
Subscribe to:
Posts (Atom)